Gieorgij Żukow urodził się 1 grudnia 1986 roku w rosyjskiej wsi Striełkowka, na południowy zachód od Moskwy. Jego ojciec był szewcem, a matka robotnicą. Były to ciężkie czasy, więc młody Gieorgij nie miał szczęśliwego dzieciństwa. Już w wieku jedenastu lat został wysłany do Moskwy, do wujka, który był kuśnierzem, aby u jego boku nauczyć się zawodu. Pracował tam dwanaście godzin dziennie, ale pomimo tego znalazł jeszcze czas na czytanie książek, dzięki czemu kontynuował edukację.
Śmierć Adolfa Hitlera w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy w dogorywającym Berlinie oznaczała porzucenie jakichkolwiek nadziei na zwycięstwo. Niemniej jednak wciąż setki tysięcy niemieckich żołnierzy toczyły pozbawioną jakiegokolwiek sensu walkę. Ich przełożeni musieli zakończyć to bezsensowne szaleństwo.
Podejście pod miasto kosztowało Wehrmacht wiele sił i ludzkich istnień. Choć inicjatywa wciąż należała do najeźdźców to mimo tego Rosjanie szykowali się do desperackiej obrony.
W powszechnej świadomości ludzi zajmujących się historią nieco bardziej lub nieco mniej nazwisko marszałka Żukowa kojarzy się z kilkoma głównymi bitwami, jakie stoczył i jakie wygrał. Bitwa pod Moskwą, obrona Leningradu i Stalingradu, bitwa na łuku kurskim oraz zdobywanie Berlina.
Gieorgij Konstantynowicz Żukow urodził się 1 grudnia 1896 roku w Strzelkówce koło Kaługi, w biednej rodzinie wiejskiego szewca. Jego matka, szczycąca się dużą siłą fizyczną, dla ratowania rodzinnego budżetu popisywała się czasami podnoszeniem 180-funtowych (ok. 82 kg) worków z pszenicą.
