Wojny w filmie mamy niewiele, jedynie na początku widzimy, jak główni bohaterowie utrwalają na kliszach życie w prowizorycznym szpitalu polowym, dokąd przywozi się rannych w boju kurdyjskich bojowników. Wojenna rzeczywistość robi na jednym z nich tak porażające wrażenie, że postanawia wrócić do rodzinnej Irlandii, skąd obaj pochodzą. Drugi postanawia zostać i czekać na okazję do zrobienia tego jedynego zdjęcia, które przyniesie mu sławę.
Oczywiście przy oglądaniu tego filmu nie sposób uciec od porównania do nowszej, niemieckiej produkcji z 2004 roku pod tytułem „Upadek”. Zarówno w jednej, jak i w drugiej oglądamy ostatnie dni Hitlera i jego najwierniejszej świty zamkniętych w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy.
Do tej pory w dziale recenzji prezentowaliśmy opisy filmów, które pośrednio lub bezpośrednio nawiązywały do tematyki portalu Konflikty.pl. Prezentowaliśmy recenzje filmów historycznych, o tematyce wojskowej lub w inny sposób z nią powiązanych. Podążając za legendarnym Monty Pythonem, chciałoby się powiedzieć: „A teraz coś zupełnie z innej beczki”.
Co można napisać o samym filmie? Jest moim zdaniem niezwykle przejmujący, każe się zastanowić nad sensem wielu spraw. Nie tylko nad celowością amerykańskiej interwencji w Iraku, polityką USA po zakończeniu walk, ale także nad stanem psychicznym żołnierzy biorących udział w walce, sposobem radzenia sobie ze stresem czy odpowiedzialnością dowódców za zachowanie i czyny podwładnych, w tym przypadku szeregowych żołnierzy.
Banałem będzie stwierdzenie, że każdy konflikt stanowi źródło inspiracji dla różnej maści artystów. W dzisiejszych czasach rolę malarzy batalistów i pisarzy przejęli przede wszystkim filmowcy. Nie inaczej jest z wojną w Iraku.
Tytułowa twierdza Beaufort to nazwa średniowiecznej fortecy położonej na terytorium dzisiejszego południowego Libanu, tuż przy granicy z Izraelem. Budowla posadowiona na grzbiecie blisko 700-metrowego, górującego nad całą okolicą wzniesienia przez wieki stanowiła doskonały punkt oparcia dla władających nią armii i zarazem obiekt pożądania ze strony ich przeciwników.
Wojna rosyjsko-czeczeńska. Film widzimy oczami Iwana Jermakowa, rosyjskiego żołnierza, który w więziennej celi opowiada o przeżyciach z Czeczenii, o powodzie swojego aresztowania. Brytyjski aktor John i jego narzeczona zostają porwani przez czeczeńskich rebeliantów i uwięzieni gdzieś w górach.
Może się to wydać dziwne, ale "Czas Apokalipsy" wydaje mi się być syntezą całej masy filmów, które powstały przed i po obrazie Coppoli. Zaprawdę, niewiele jest filmów, które wywarły na mnie tak mocne wrażenie.
Dzisiaj odejdę trochę od jakby tradycji i zrecenzuję film. Film, który uważam za jeden z najlepszych filmów o drugiej wojnie światowej. Sceny z tego filmu można zobaczyć w niektórych grach, gdyż autorzy często czerpią garściami z produkcji, które odniosły sukces.
Ostatnie dni z życia Hitlera nadal owiane są tajemnicą.
