Royal Australian Navy zainicjowała plan Galileo – kompleksowy program transformacji logistyki i systemu utrzymywania sprawności bojowej okrętów. Całość podzielona jest na dwa etapy, z których pierwszy ma zostać zrealizowany do roku 2025, a drugi – do roku 2030.
Plan Galileo jest odpowiedzią na wyzwania stwarzane dla australijskiej marynarki wojennej przez następną generacje okrętów. Trzy główne projekty to budowa, wdrożenie i eksploatacja dziewięciu fregat typu Hunter, dwunastu okrętów podwodnych typu Barracuda i dwunastu patrolowców typu Arafura, a także nowych jednostek zaopatrzeniowych. Docelowo logistyka i system utrzymania gotowości bojowej mają zostać przygotowane na jeszcze dalszą przyszłość.
Trzy cele, które stawia sobie RAN do roku 2025, to opracowanie nowego podejścia do funkcjonowania zintegrowanego systemu wsparcia przez cały okres eksploatacji okrętu, wdrażanie nowych rozwiązań mających zwiększać wydajność i efektywność służb technicznych oraz wreszcie taka reorganizacja systemów kształcenia i szkolenia, aby personel techniczny był w stanie sprostać tym wymaganiom.
Jest to typowa praca u podstaw, bowiem w najbliższych latach australijska marynarka wojenna zamierza zwiększyć wojskowy i cywilny personel techniczny o 50%. Taką rozbudowę uznano za konieczną w związku ze zwiększaniem liczby okrętów i ich rosnącym zaawansowaniem technicznym. Reorganizacja systemu szkolenia ma objąć wszystkie szczeble, od szeregowych techników po kadrę kierowniczą.
W planach są także świadczenia zachęcające ludzi do wstępowania do służb technicznych i logistycznych. Obejmą one ułatwienia przyspieszające karierę i rozwój zawodowy, a także niesprecyzowane jeszcze korzyści dla rodzin wojskowych.
Bardziej dalekosiężne plany do roku 2030 to zacieśnianie współpracy z przemysłem, w tym wymiana wiedzy i promocja innowacji. Marynarka chce także poważnie zreorganizować łańcuchy dostaw w celu zapewnienia ich większej wydajności. Postulat ten dotyczy również rozbudowy i rozwoju przemysłu stoczniowego, tak aby był w stanie sprostać rosnącym potrzebom RAN.
Kluczowym punktem planu Galileo są Regionalne Centra Obsługi Technicznej (Regional Maintenance Centres). W założeniu mają być to zlokalizowane w głównych bazach ośrodki zdolne do samodzielnego zapewnienia gotowości operacyjnej okrętów. RMC mają współpracować z przemysłem obronnym, dużymi i mniejszymi przedsiębiorstwami. Pożądany stopień samodzielności zapewnić ma korzystanie z lokalnych łańcuchów dostaw. Centra mają powstać w Cairns, Darwin, Perth i Sydney.
Zobacz też: Logistyczna odsłona „Saber Strike 18”
(navy.gov.au)
