W rejonie strategicznie ważnej cieśniny Ormuz żołnierze Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej przejęli dzisiaj około godziny 10.00 czasu lokalnego kontrolę nad chemikaliowcem MT Hankuk Chemi pod banderą południowokoreańską. Całą załogę – łącznie dwadzieścia osób, w tym pięciu obywateli Korei Południowej, jedenastu Mjanmańczyków, dwóch Indonezyjczyków i dwóch Wietnamczyków – aresztowano. Statek, który według Iranu przewozi 7200 ton „ropopochodnych chemikaliów”, szedł z Arabii Saudyjskiej do Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Do przejęcia jednostki doszło wskutek zaplanowanej akcji Pasdaranów, którzy otoczyli Hankuk Chemi w szybkich uzbrojonych łodziach. Informacje o zdarzeniu potwierdziła organizacja United Kingdom Maritime Trade Operations, która zajmuje się monitorowaniem bezpieczeństwa żeglugi w regionie. W oświadczeniu napisano, że w wyniku podejmowanych działań statek zmienił kurs na północny i skierował się na irańskie wody terytorialne.



Teheran poinformował, że zatrzymanie statku i załogi było nieodzowne i spowodowane zanieczyszczeniem wody w Zatoce Perskiej. Pasdarani twierdzą, że działali na podstawie informacji płynących z szefostwa Organizacji Portów i Żeglugi, która z kolei działała na podstawie nakazu wydanego przez prokuraturę przybrzeżnej prowincji Hormozgan. Armator DM Shipping zapewnia, że jednostka stosowała się do obowiązujących protokołów.

Ministerstwo spraw zagranicznych Korei Południowej wydało oświadczenie w sprawie chemikaliowca, który jest teraz zakotwiczony w pobliżu irańskiego portu Bandar-e Abbas. Zażądano natychmiastowego uwolnienia statku wraz z całą załogą. Później do żądań sojusznika przyłączył się Waszyngton.

Dziewięć godzin temu południowokoreańska agencja Yonhap poinformowała, że w rejon cieśniny Ormuz wysłano okręty podporządkowane jednostce antypirackiej Cheonghae. Formacja ta – opierająca się co do zasady na pojedynczym okręcie – istnieje od 2009 roku. Jej podstawowym zadaniem jest ochrona południowokoreańskich statków przed piratami działającymi u wybrzeża Somalii. Pierwszym okrętem rotacyjnie przydzielonym do jednostki były niszczyciel Munmu Daewang (DDH 976) typu Chungmugong Yi Sun-sin (KDX‑II).



Obecnie trwa trzydziesta trzecia rotacja, do której wyznaczono niszczyciel Choe Yeong (DDH 981; na zdjęciu tytułowym) tego samego typu. Okręty te mają załogę złożoną z 302 marynarzy, przenoszą też śmigłowiec ZOP Westland Super Lynx Mk 99 i trzy szybkie łodzie. Ich uzbrojenie stanowi 32‑komorowa wyrzutnia Mk 41 dla pocisków SM-2 Block IIIA, do której w drugiej serii produkcyjnej (zalicza się do niej Choe Yeong) dodano identyczną wyrzutnię K-VLS dla rakietotorped i pocisków manewrujących Hyunmoo‑III, a także osiem pocisków przeciwokrętowych Harpoon i działo Mk 45 kalibru 127 milimetrów.

Można domniemywać, że Choe Yeonga odwołano z Rogu Afryki i nakazano mu przejść na wody cieśniny Ormuz. Na razie nie ma potwierdzonych informacji w tej sprawie, jednak to przypuszczenie współgra też ze składanymi przez Seul rok temu zapowiedziami, iż strefa działania jednostki Cheonghae będzie poszerzona właśnie o basen Zatoki Perskiej.

Wizyta wiceministra, sankcje w tle i napięta sytuacja w regionie

Akcja Pasdaranów poprzedza o kilka dni wizytę wiceministra spraw zagranicznych Korei Południowej w Teheranie. Podczas spotkania strona irańska przedstawi żądanie, aby Seul uwolnił 7 miliardów dolarów z funduszy zamrożonych w tamtejszych bankach. Warto również zauważyć, że Korea Południowa, jeden z dziesięciu największych importerów ropy naftowej na świecie, była głównym klientem Iranu – do czasu wstrzymania zakupów w maju 2020 roku. Seul nie chciał się wówczas sprzeciwiać sojusznikowi zza Pacyfiku. Nie wiadomo, czy dzisiejsze wydarzenia wpłyną na plany wizyty, ale z pewnością nie ułatwią negocjacji.

Sytuacja międzynarodowa od listopada pozostaje rozgrzana do czerwoności i wykazuje tendencję do zaostrzenia. Zaczęło się od przegranej Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich i uruchomienia sprali wydarzeń, które mają osłabić Iran. Pierwszym znaczącym ruchem amerykańsko-izraelskim było zamordowanie Mohsena Fachrizadego, ojca irańskiego programu nuklearnego.



W listopadzie i grudniu Stany Zjednoczone i Izrael zaczęły stosować presję z morza i powietrza, zaś Iran odpowiedział śmiałymi decyzjami w sprawie reaktywacji programu nuklearnego. Jeszcze w 2020 roku zaczął dalsze działania w osławionym ośrodku Fordo, a w styczniu poinformował MAEA o chęci wzbogacania izotopu uranu do 20% czystości. Wszystko to dzieje się w okresie pierwszej rocznicy zabicia Ghasema Solejmaniego.

Historia zatacza koło

Nie pierwszy raz Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej podejmuje śmiałą operację przechwycenia statków pod obcą banderą. W lipcu 2019 roku marynarka wojenna Korpusu przejęła kontrolę nad dwoma brytyjskimi zbiornikowcami: Stena Impero i Mesdar. Najpierw uprowadzono Stenę Impero, który zmierzał w stronę Arabii Saudyjskiej. Statek zmienił kurs, opuścił międzynarodowy szlak handlowy i ruszył w kierunku Gheszm, należącej do Iranu największej wyspy w Zatoce Perskiej.

Następnie Pasdarani dokonali abordażu i uprowadzenia tankowca Mesdar, pod liberyjską banderą, ale należącego do brytyjskiego przedsiębiorstwa Norbulk Shipping UK z Glasgow. Statek otoczyło dziesięć uzbrojonych łodzi patrolowych, a chwilę później na pokład weszli żołnierze.

Tamte incydenty były – podobnie jak dzisiaj – jednym z wielu epizodów w eskalacji napięcia w rejonie Zatoki Perskiej. Wówczas dwa dni przed uprowadzeniem statków załoga okrętu desantowego USS Boxer zestrzeliła irańskiego drona, który miał zbliżyć się na niebezpieczną odległość. Przejęcie brytyjskich statków było rewanżem za zatrzymanie irańskiego zbiornikowca Grace I w pobliżu Gibraltaru. Załoga tego statku podejrzewana jest o próbę dostarczenia ropy do syryjskiej rafinerii Banijas, co stanowiłoby naruszenie unijnych sankcji nałożonych na Syrię.

Trzy tygodnie wcześniej Pasdarani próbowali przejąć kontrolę nad statkiem handlowym British Heritage. Musieli zrezygnować po zaangażowaniu się brytyjskiej fregaty HMS Montrose. Londyn zwolnił Grace I w sierpniu 2019 roku, zaś załoga Steny Impero odzyskała wolność miesiąc później.

Zobacz też: Porozumienie Rosji i Sudanu ws. bazy dla okrętów o napędzie jądrowym

(yna.co.kr, reuters.com, thedrive.com)

Republic of Korea Armed Forces, Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 Generic