Ministerstwo Obrony Brazylii zamierza omówić sprawę zakupu rosyjskich systemów obrony przeciwlotniczej. Do negocjacji dojdzie podczas rozmów z premierem Rosji Dmitrijem Miedwiediewem pod koniec bieżącego miesiąca.
Generał José Carlos De Nardi, Przewodniczący Połączonych Sztabów wydał oświadczenie, w którym stwierdził, że jego kraj jest zainteresowany pozyskaniem trzech baterii systemu Pancyr-S1 oraz dwóch zestawów Igła. Umowa, jeśli zostanie podpisana, przewidywać będzie budowę zakładów produkcyjnych w Brazylii oraz transferu technologii.
System Pancyr-S1
System Pancyr-S1 jest uniwersalnym, hybrydowym (rakietowo- artyleryjskim), zestawem przeciwlotniczym krótkiego zasięgu. Pancyr-S1 wszedł do uzbrojenia Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej w 2010 roku. Jego konstrukcja stała się odpowiedzią na potrzebę uzupełnienia systemy obrony przeciwlotniczej i jego domknięcia. Osłaniać zaczęły martwe strefy strzelania systemów S-300P. Początek konstrukcji tego systemu datuje się na połowę lat 80., kiedy to zakłady KBP w Tule podjęły się opracowania nowego systemu. Oficjalne prace nad Pancyrem-S rozpoczęto w 1990 roku. Prototyp opracowano w 1994 roku.
W skład zestawu wchodzą dwie dwulufowe armaty automatyczne 2A38M kalibru 30 mm oraz dwanaście przeciwlotniczych pocisków rakietowych 57E6 lub 57E6-E. Pancyr-S1 może zapewniać skuteczną obronę niewielkim obiektom i pododdziałom wojsk. Może działać w dzień oraz w nocy, a także w zróżnicowanych warunkach atmosferycznych. Przy użyciu rakiet jest w stanie razić celu na odległość dwudziestu kilometrów. Natomiast strzelając z armat 2A38M kalibru 30 mm, może zwalczać wrogie jednostki latające w odległości czterech kilometrów.
Zestaw ten jest przeznaczony do zwalczania małogabarytowych, szybkich i wysoko manewrowych celów, takich jak samoloty, helikoptery, rakiety balistyczne, pociski kierowane oraz bezzałogowe aparaty latając. Może również razić cele naziemne o lekkim opancerzeniu. Prawdopodobieństwo zniszczenia celu wynosi od 0,7 do 0,95.
Wersja eksportowa tego systemu, Pancyr-S1, została sprzedany do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Syrii oraz Jordania. Zjednoczone Emiraty Arabskie zamówiły pięćdziesiąt zestawów 96K6 Pancyr-S1 w maju 2000 roku. Transakcja zamknęła w kwocie siedmiuset trzydziestu czterech milionów dolarów. Pierwsza partia została dostarczona w listopadzie 2004 roku. Jednak ZEA zmodyfikowały zamówienie, prosząc o nowy radar. W efekcie tych zmian pierwsze dostawy kompletnego systemu odbyły się w 2007 roku.
Kolejnym państwem zamawiającym stała się Syria, do której trafiło pięćdziesiąt systemów tego rodzaju. Dostawy rozpoczęły się w czerwcu 2008 roku. Pancyr-S1 zamówiony został również przez Jordanię, jednak liczba egzemplarzy nie została ujawniona. Pozostali użytkownicy to, oprócz Rosji, Iran oraz Algieria. Irak zmuszony był wycofać się z zamówienia z powodów oskarżeń o nadużycia w rosyjskim resorcie obrony. Jednak po wyjaśnieniu wszystkich nieporozumień powrócono do jego realizacji.
9K38 Igła
9K38 Igła jest rosyjskim ręcznym, naprowadzany na podczerwień systemem przeciwlotniczym ziemia-powietrze. Prace konstrukcyjne rozpoczęły się w 1971 roku. Jednak projekt natrafił na szereg problemów, czego efektem stało się początkowe wdrożenie do służby uproszczonej konstrukcji Igła-1. Prace nie zostały zarzucone, a wręcz zintensyfikowane. Wysiłek opłacił się, ponieważ po przeszło dziesięciu latach od rozpoczęcia prac zestaw 9K38 Igła poddano testom poligonowym. Do uzbrojenia został przyjęty we wrześniu 1983 roku. Po wejściu do służby stała się naturalnym dopełnieniem systemu obrony powietrznej.
Rakieta 9M39 naprowadzana jest głowicą termiczną, zaś napędzana jest silnikiem na paliwo stałe. Zadaniem wystrzelonego pocisku jest odnalezienie celu poprzez wiązkę wydzielanego ciepła. Maszyna nie musi zostać trafiona. Głównym założeniem jest wybuch w bliskiej odległości w celu zniszczenia elementów najbardziej wrażliwych i słabo opancerzonych takich jak silniki lub śmigła. Przed wystrzeleniem pocisku niezbędne jest wycelowanie. Zestaw 9K38 Igła może skutecznie atakować różne cele latające, do których zaliczymy samolot bezzałogowe, śmigłowce czy nisko lecące odrzutowce.
(en.rian.ru; warfare.be; army-technology.com)
