Jest dzieckiem trzech europejskich producentów lotniczych (Alenia Aeronautica, BAE Systems i EADS), wykorzystuje go siedem państw. Osiąga prędkość maksymalną 2120 kilometrów na godzinę, a jego zasięg wynosi 3706 kilometrów. Dotychczas powstało 400 egzemplarzy tej maszyny, każdy wart 350 milionów dolarów. Eurofighter Typhoon, oblatany dokładnie dwadzieścia lat temu, obchodzi dzisiaj mały jubileusz.
Dwusilnikowy myśliwiec wielozadaniowy Eurofighter Typhoon po raz pierwszy wzbił się w przestworza 27 marca 1994 roku. Egzemplarz, który nosił oznaczenie DA1 (Development Aircraft) i numer 98+29, został zbudowany w Niemczech. Czterdziestopięciominutowy lot rozpoczął się w Manching, w kokpicie siedział zaś Peter Weger, główny pilot testowy DASA. Ponieważ obawiano się katastrofy (jak to było w przypadku Gripena i YF-22), a co za tym idzie – wycofania się Niemców z projektu, wydłużono okres testowania komputera pokładowego.
Drugą maszynę (numer ZH588) wyprodukowano w Wielkiej Brytanii, jako pierwszy leciał nią Chris Yeo. Na wyposażeniu zarówno DA1, jak i DA2 znajdowały się silniki trubowentylatorowe Turbo-Union RB199. Kolejne maszyny powstały we Włoszech w 1995 i 1997 roku (DA3 i DA7), w Hiszpanii w 1996 roku (DA6; egzemplarz rozbił się w roku 2002) i w Niemczech w 1997 roku (DA5). Ostatnim egzemplarzem serii testowej był brytyjski Eurofighter DA4 (numer ZH590), który wystartował 14 marca 1997 roku z lotniska Warton – był on pierwszym brytyjskim dwumiejscowym samolotem tego typu i pierwszym wyposażonym w silniki EJ200.
Typhoon jest budowany na czterech osobnych liniach montażowych w czterech różnych krajach: we Włoszech, w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Hiszpanii, przy czym każde państwo odpowiada za produkcję określonych części. Samolot miał się nazywać Eurofighter EF2000, ale nie udało się rozpocząć produkcji przed 2000 rokiem (ruszyła ona dopiero w roku 2003), więc nadano mu nazwę Eurofighter Typhoon. Maszyna jest spokrewniona z opracowanym w tym samym czasie myśliwcem generacji 4,5 – francuskim Rafale’em.
Z usług Eurofighterów korzystają obecnie – oprócz Aeronautiki Militare, RAF-u, Luftwaffe i Ejército del Aire Español – siły powietrzne Austrii, Arabii Saudyjskiej i Omanu. Najintensywniej używają ich Brytyjczycy. Od roku 2009 klucz czterech Typhoonów RAF-u stacjonuje na Falklandach, a w 2011 roku podczas wojny domowej w Libii myśliwce zrzuciły bomby kierowane na czołgi należące do sił rządowych. Wszystkie samoloty tego typu łącznie spędziły w powietrzu już ponad 200 tysięcy godzin.
(targetlock.org.uk, własne)
