Źródła irańskie i libańskie zgodnie twierdzą, że popierana przez Teheran libańska organizacja terrorystyczna Hezbollah otrzymała pociski krótkiego zasięgu Fateh-110. Jeśli wierzyć tym zapewnieniom, to bojownicy dysponują obecnie pociskami nowej generacji o zasięgu 250-350 kilometrów. Oznacza to, że mogą razić cele na całym terytorium Izraela, aż do północnej części pustyni Negew. Licząc od Bejrutu w ich zasięgu znajduje się cała militarna infrastruktura Izraela.
Generał brygady Sejjed Madżid Moussawi, jeden z dowódców lotnictwa Korpusu Strażników Rewolucji, potwierdził w zeszłym tygodniu, że broń tę posiadają z pewnością libańscy bojownicy, a może i nawet palestyński Hamas. Nie wiadomo jednak czy jest to najnowszy wariant pocisków. Wskazuje na to zasięg, ale nic więcej. W innym wywiadzie dowódca lotnictwa Korpusu Strażników Rewolucji, generał brygady Amir Ali Hadżizade, oświadczył, że w Syrii i Libanie istnieją zakłady produkujące irańskie pociski rakietowe. Zbudowano je przy udziale irańskich inżynierów, ich lokalizacja pozostaje ścisła tajemnicą.
Jak zareagują władze Izraela? Dysponowanie przez libański Hezbollah pociskami tego typu zagraża bezpieczeństwu państwa żydowskiego. Dostawy takich pocisków Tel Awiw uznał jako przekroczenie tak zwanej czerwonej linii. Reakcją był rajd izraelskich samolotów w maju 2013 roku, w wyniku którego niedaleko od lotniska w Damaszku zbombardowano konwój wiozący prawdopodobnie pociski tego typu. Wówczas udało się zapobiec przekazaniu broni w ręce ugrupowań terrorystycznych. Czy aby na pewno? Jak podają źródła irańskie i libańskie tym razem transporty pocisków udało się ukryć przed izraelskim wywiadem.
Ulepszona wersja pocisku rakietowego Fateh 110, której nazwa w języku perskim oznacza „zwycięstwo” charakteryzuje się większą celnością, trafiając bez odchyleń w cele położone na lądzie oraz na morzu. Nowa zdobycz rodzimego przemysłu rakietowego może razić cele w zasięgu 300 kilometrów. Jest pociskiem rakietowym klasy ziemia-ziemia, napędzanym przez jednostopniowy silnik rakietowy na paliwo stałe. Poprzedni wariant wprowadzono do służby w 2002 roku, a zasięg pocisku wynosił 200 kilometrów.
(defense-update.com; na zdjęciu irański pocisk rakietowy Fateh 110 na mobilnej lądowej wyrzutni typu TEL na podwoziu samochodowym)
