Klęska hetmana Kalinowskiego i „sarmacki Katyń”. Bitwa pod Batohem
Od początku 1652 roku Bohdan Chmielnicki prowadził z Rzeczpospolitą podwójną grę: udawał lojalnego poddanego króla i obiecywał pomoc w przygotowaniach do wyprawy na Turcję, a zarazem wysyłał do cara i sułtana posłów z prośbą o ochronę. Ponadto jego stosunki z krymskim chanem świadczyły o wspólnych planach. W jednym z listów do Adama Kisiela, wojewody kijowskiego, pisał, że chan tylko czeka na jego znak i wezwanie do wojny z Polską. Polacy nie byli pewni zamierzeń kozackiego hetmana, tymczasem w pierwszej połowie maja 1652 roku na tajnej radzie kozackiej w Czehryniu zapadła decyzja o wznowieniu działań zbrojnych przeciwko Polsce.