„Za wolną Gruzję!” u boku Wehrmachtu
Po rewolucji październikowej, która sprawiła, że Imperium Romanowów przestało istnieć, do głosu zaczęły dochodzić długo uśpione i nieobecne głosy mniejszych i większych narodów Rosji. Byli wśród nich i Gruzini.
Po rewolucji październikowej, która sprawiła, że Imperium Romanowów przestało istnieć, do głosu zaczęły dochodzić długo uśpione i nieobecne głosy mniejszych i większych narodów Rosji. Byli wśród nich i Gruzini.
Dokładna liczba osób, które opuściły Rosję w wyniku rewolucji i I wojny światowej nie jest znana. Badacze szacują tę liczbę na 1 do 2 milionów. W przeważającej części byli to ludzie wykształceni. Wiedzieli jedno: że ich pobyt na emigracji nie potrwa długo.
W niemieckich planach podboju ZSRR bardzo ważną rolę odgrywało zajęcie Krymu. Wynikało to przede wszystkim z faktu, iż z baz na półwyspie radzieckie samoloty mogły bezkarnie atakować rumuńskie pola naftowe w Ploeszti.
Józef Stalin pragnął maksymalnie uzależnić od siebie powstające w ZSRR Wojsko Polskie. Gdy ważyła się kwestia obsady najważniejszych stanowisk w powstającej armii, w obrębie zainteresowań dyktatora ponownie znalazł się Karol Świerczewski. Nadszedł odpowiedni czas, aby ten, który przeszło dwadzieścia lat wcześniej wystąpił przeciwko swoim ziomkom, mógł teraz poprowadzić Wojsko Polskie u boku Armii Czerwonej do zwycięstwa nad faszyzmem.
Aleksander Michajłowicz Wasilewski urodził się 30 września 1895 roku we wsi Nowa Golczycha w obwodzie iwanowskim. Jego ojciec był prawosławnym duchownym, a matka – gospodynią domową, również wywodzącą się z rodziny duchownych. Aleksander był czwartym dzieckiem swoich rodziców, miał siedmioro rodzeństwa.
Urodził się 21 grudnia 1896 roku na terenach obecnej Polski, a ówczesnego zaboru rosyjskiego, we wsi Wielkie Łuki, choć według innych danych: w Warszawie. Jego ojciec, Ksawery Rokossowski, był Polakiem i pracował jako maszynista na kolei, a matka, Rosjanka, Antonina Owsannikowa, była nauczycielką. Wkrótce po urodzeniu Konstantego rodzina przeprowadziła się do Warszawy. W 1905 roku ojciec zmarł i rodzina została bez środków do życia.
Gieorgij Żukow urodził się 1 grudnia 1986 roku w rosyjskiej wsi Striełkowka, na południowy zachód od Moskwy. Jego ojciec był szewcem, a matka robotnicą. Były to ciężkie czasy, więc młody Gieorgij nie miał szczęśliwego dzieciństwa. Już w wieku jedenastu lat został wysłany do Moskwy, do wujka, który był kuśnierzem, aby u jego boku nauczyć się zawodu. Pracował tam dwanaście godzin dziennie, ale pomimo tego znalazł jeszcze czas na czytanie książek, dzięki czemu kontynuował edukację.
Śmierć Adolfa Hitlera w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy w dogorywającym Berlinie oznaczała porzucenie jakichkolwiek nadziei na zwycięstwo. Niemniej jednak wciąż setki tysięcy niemieckich żołnierzy toczyły pozbawioną jakiegokolwiek sensu walkę. Ich przełożeni musieli zakończyć to bezsensowne szaleństwo.
ISU-122 był najbardziej uniwersalnym samobieżnym działem pancernym II wojny światowej. Jego konstrukcja pozwalała na realizację całego spektrum zadań: zwalczania broni pancernej, szturmowania miast, wspierania piechoty i czołgów w ataku w ścisłym współdziałaniu z nimi.
Na wschodzie od bitwy na łuku kurskim Wehrmacht znajdował się w odwrocie. W czerwcu 1944 roku zachodni Alianci w końcu otworzyli drugi front w Europie. Połączone ofensywy z obu stron spowodowały, że na początku 1945 roku III Rzesza znajdowała się już w beznadziejnym położeniu. Wielka trójka – Stalin, Roosevelt i Churchill – omawiała już plany dotyczące zakończenia wojny i kształtu powojennego świata. Ustalenia tych panów do dzisiaj budzą emocje, a tak samo było i wtedy, dlatego zdecydowano się ich wszystkich nie ujawniać.