W charakterystyce okresu wojen napoleońskich panuje powszechne przekonanie (mam tu na myśli szczególnie naszą cześć Europy) o minimalnym znaczeniu i wkładzie marynarki wojennej w końcowy wynik rywalizacji obozu napoleońskiego z siłami antynapoleońskiej koalicji.
W sukurs naszym oczekiwaniom wychodzi Szymon Wrzesiński, który w swojej pracy pt.: „Tajemnice rycerzy. Życie codzienne śląskich feudałów.” odsłania przed nami mniej znane aspekty życia możnowładztwa polskiego, niemieckiego i czeskiego wspólnie tworzącego niepospolitość średniowiecznego i renesansowego Śląska.
Niewątpliwie wielka batalia, która rozegrała się na polach grunwaldzkich dnia 15 lipca 1410 roku między Zakonem Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie a sprzymierzonymi siłami polsko-litewsko-rusko-tatarskimi, jest w naszej narodowej świadomości największym w dziejach narodu przykładem chwały oręża polskiego.
Niewątpliwie Tony Judt postarał się z perspektywy bocznego, ale wnikliwego obserwatora ukazać nam cały europejski dorobek lata 1945-2005. Na przestrzeni sześćdziesięciu lat nasz kontynent przeszedł metamorfozę. Odczuł chwile goryczy, ale i dumy, szczęścia, ale i smutku.
Aż do dwudziestego wieku tak naprawdę żadne wydarzenie nie było prawdziwie światowym. Pierwszym takim w dziejach ludzkości był moment wejścia w życie zawieszenia broni 11 listopada 1918 roku, dzień, w którym skończyła się pierwsza wojna światowa.
Aby nieco, a właściwie bardzo, rozjaśnić sytuację wokół tajemniczego acz sławnego wenecjanina, Laurence Bergreen napisał książkę, której celem jest nie tylko przedstawienie po raz kolejny historii Marco Polo, ale przedstawienie jej z różnych punktów widzenia, opisując wszelkie sporne kwestie.
Książka Roberta J. Szmidta przedstawia Polskę w bliżej nieokreślonej przyszłości (niezbyt odległej jednak – wykorzystywane jest wciąż względnie współczesne uzbrojenie). Wykorzystując konflikt jądrowy w Azji i zaangażowanie weń, czy to militarne, czy polityczne, wszystkich mocarstw z Rosją i Stanami Zjednoczonymi na czele, nasi politycy postanawiają podciągnąć trochę słupki poparcia, odbierając Ukrainie Lwów.
„Kusza i łuk” jest dziełem podsumowującym dorobek pracy rzemieślniczej autora. Celem powstałego poradnika jest zachęcenie młodych, często pozbawionych technicznego zacięcia młodych ludzi, obawiających się rozwijania zainteresowania łucznictwem.
Potencjalnego czytelnika przestrzegam, aby w chwili wzięcia książki do ręki pamiętał, iż ma ona charakter wspomnieniowy, a nie zaś rzeczowej monografii problemu. Przy lekturze ważny jest więc dystans: pamiętajmy, iż kobiety przedstawiające swoje losy na tle wydarzeń z lat 1944-48 przekazują w relacjach bardzo silny ładunek uczuciowy, co czasami zamazuje obiektywną wizję historii.
Tym drugim przypadkiem jest funkcjonowanie prywatnych firm wojskowych, czyli współczesnego najemnictwa – problemu, który w swojej książce opisał Rolf Uesseler.
