29 czerwca 1913 roku wybuchł konflikt znany jako II wojna bałkańska. W wojnie tej Bułgaria walczyła z koalicją Serbia–Grecja–Czarnogóra–Rumunia i osmańską Turcją. Po niespełna dwóch miesiącach walk Bułgarów zmuszono do kapitulacji. 10 sierpnia w Bukareszcie odbyła się konferencja pokojowa, w której Turcja, jako że nie była uczestnikiem koalicji antybułgarskiej, nie brała udziału.
Rok 1873 jest nie tylko jedną z najważniejszych cezur w dziejach wojskowych Japonii, ale w ogóle datą bez precedensu w całej historii tego wyspiarskiego kraju. To kolejna data po słynnym roku 1868, która oddzieliła grubą kreską dawne od nowoczesnego.
Działaniom piechoty w pierwszej połowie drugiej wojny światowej często towarzyszył huk różnego rodzaju lekkich lufowych broni przeciwpancernych, przenoszonych i obsługiwanych przez żołnierzy piechoty. Według przedwojennych założeń przyjętych w wielu armiach to na nich miał spoczywać główny ciężar osłony piechoty przed siłami pancernymi przeciwnika. Jednak już po roku wojny okazało się, że większość z nich jako broń przeciwczołgowa jest właściwie bezużyteczna. Konstruktorzy głowili się nad stworzeniem nowych broni, a żołnierze szukali nowych zastosowań do znajdujących się w ich rękach Panzerbüchse, Boysów i innych podobnych konstrukcji.
W chwili, gdy podczas II wojny światowej zadebiutowała przenośna broń przeciwpancerna, piechota stała się zdolna walczyć z czołgami. Po 1945 roku rozwój typu broni przeciwpancernej przebiegał dwutorowo – rozwijano i ulepszano lekkie granatniki przeciwpancerne, dla których wzór stanowił niemiecki panzerfaust, ale projektowano także inną odmianę przenośnej broni przeciwpancernej: pociski kierowane (w skrócie ppk).
Każda z osób interesujących się historią II wojny światowej prędzej czy później natrafi na pojęcie Wunderwaffe, czyli „cudownej broni”. O ile przetłumaczenie tego terminu jest banalnie łatwe, to określenie treści, jaka się za nim kryje, już nie. Jasny jest cel tworzenia konkretnych konstrukcji, a także przyczyny ich sukcesu lub porażki, jednak ich zaliczenie do grupy „cudownych” jest nad wyraz uznaniowe.
W latach 1939-43 Albania, po podboju dokonanym przez faszystowskie Włochy, była ich integralną częścią. Król Włoch Wiktor Emanuel III stał się królem Albanii, a albańską gwardię królewską przeniesiono do Rzymu.
ISU-122 był najbardziej uniwersalnym samobieżnym działem pancernym II wojny światowej. Jego konstrukcja pozwalała na realizację całego spektrum zadań: zwalczania broni pancernej, szturmowania miast, wspierania piechoty i czołgów w ataku w ścisłym współdziałaniu z nimi.
US Army przygotowuje w Europie ośrodek dla żołnierzy, którzy odnieśli urazowe uszkodzenia mózgu
Tiger I okazał się maszyną potężną, niezwykle groźną i długo niemającą godnej konkurencji wśród przeciwników. Jednakże miał też liczne wady: słaby i awaryjny silnik, ogromne zużycie paliwa, niezadowalająca mobilność i manewrowość, wreszcie zbyt mała liczba pojazdów.
