Gdańskie wydawnictwo Finna specjalizujące się w tematyce wojennomorskiej kontynuuje wydawanie książek Samuela Morisona, który w swoim czasie w kilkunastu tomach spisał historię II wojny światowej na Pacyfiku, a jego praca stała się dla US Navy oficjalną historią.
Czy amerykański dziennikarz-publicysta może napisać dobrą, historyczną książkę? Najnowsza, świeżo wydana w Polsce pozycja Thomasa J. Craughwella dowodzi, że tak. „Jak najazdy barbarzyńców ukształtowały współczesny świat” to trzystustronicowa monografia, w której autor daje świadectwo wirtuozerii nie tylko żurnalistycznej – widocznej przede wszystkim w lekkim i obrazowym języku – ale też naukowej.
Na samym wstępie wyjaśnić trzeba jedną rzecz: polski tytuł książki jest mylący. A właściwie nie tyle tytuł jako taki, co podtytuł. „Stalin i Hitler” sugerować może, że naprawdę mamy do czynienia z kolejną biografią obu tyranów.
Pod względem merytorycznym czy badawczym nie można autorowi nic zarzucić. Jego analiza jest przeprowadzona bardzo solidnie i porusza niemal wszystkie wątki, które pojawiają się w związku z legendą V-7.
Przy całej naszej narodowej fascynacji Napoleonem Bonaparte wyraźnie lekceważymy sobie lata 1798-1801, o których sam główny bohater miał rzec po latach: Czas, jaki spędziłem w Egipcie, był najwspanialszy w moim życiu, gdyż był najbardziej doskonały.
Konflikt na Bliskim Wschodzie stale przewija się w środkach masowego przekazu. Słyszymy o nim od ponad sześćdziesięciu lat, czyli od momentu utworzenie na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego państwa Izrael, z którego istnieniem nie mogą pogodzić się zamieszkujący okoliczne tereny Arabowie.
Afganistan – jedno z dwóch głównych miejsc, gdzie Amerykanie wraz z sojusznikami toczą globalną wojnę z terroryzmem. Drugim jest oczywiście Irak, jednak jak się wydaje, środek ciężkości obecnie przesuwa się właśnie do górzystego Afganistanu, a sytuacja nad Eufratem i Tygrysem powoli, bo powoli, ale się stabilizuje. Jak być może niektórzy z Was wiedzą, Polska jest w tej wojnie jednym z najbliższych sojuszników Stanów Zjednoczonych, czego skutkiem jest wysłanie w oba te miejsca niewielkich, ale odpowiadających naszym możliwościom kontyngentów wojskowych.
Dwadzieścia lat temu zakończyła się „zimna wojna”, w czasie której istniało stałe zagrożenia dla światowego pokoju spowodowane perspektywą starcia pomiędzy dwoma blokami. Od tego czasu wiele się jednak zmieniło. Stany Zjednoczone zostały jedynym mocarstwem, a ich konkurent – Związek Radziecki – przestał istnieć.
Zima przełomu lat 1939/1940 dwojako odznaczyła się w historii Starego Kontynentu. Po pierwsze: z powodu „dziwnej wojny” na granicy niemiecko-francuskiej. Po drugie zaś: ze względu na to, iż w tym samym czasie na uboczu Europy bodaj najpotężniejsze państwo świata – z pewnością największe. Najludniejsze i o najliczniejszych siłach zbrojnych – zaatakowało małą Finlandię.
Moim zdaniem jest to książka wybitna, niemal obowiązkowa, chociaż nie dla wszystkich, zwłaszcza nie dla zbyt wrażliwych. Brutalność przekazu jest jednak niezbędna dla zachowania realizmu. „Dziesięć kawałków o wojnie” polecam każdemu, kto szuka prawdziwego oblicza czeczeńskiego konfliktu, ale nie tylko.
