Polskie dzieje często toczyły się tak, że koniecznym było stawanie naprzeciw wroga. Nierzadko znacznie potężniejszego. Wielokrotnie, kiedy polska państwowość nie istniała, a jej ślad był tylko w sercach ludzi, którzy w sytuacji niekiedy beznadziejnej stawali do walki o niepodległość ojczyzny.

W obszarze szeroko pojętej Azji Wschodniej, do której zaliczamy: Chińską Republikę Ludową, Republikę Chińską (Tajwan), Japonię, Koreańską Republikę Ludowo Demokratyczną, Republikę Korei oraz Republikę Mongolską, z powodów historycznych zaszłości, a także pojawiających się współcześnie coraz większych ambicji poszczególnych państw sytuacja bezpieczeństwa militarnego jest bardzo skomplikowana.

Po zakończeniu „zimnej wojny” Rosja już dwukrotnie stawała wobec kwestii rozszerzenia NATO na wschód. Pierwszy raz było to w latach dziewięćdziesiątych i zakończyło się przyjęciem do Sojuszu Polski, Czech i Węgier, a drugi raz miał miejsce na początku XXI wieku i w 2004 roku zakończył się przyjęciem do NATO trzech republik bałtyckich, Rumunii, Bułgarii, Słowacji i Słowenii.

Rebis nie zwalnia tempa. W krótkich odstępach czasu wydaje kolejne książki z serii „Historia”. Tym razem zdecydował się na opublikowanie pracy autorstwa Kennetha Slepyana – wykładowcy na uniwersytecie w Lexington – traktującej o radzieckim ruchu partyzanckim w czasie drugiej wojny światowej.

Co by o ZSRR i Rosji nie mówić, inżynierów i naukowców zawsze mieli doskonałych. Często z powodów systemowych ich umiejętności nie były w pełni wykorzystywane, niemniej jednak państwa te zaliczały i ciągle zaliczają się do ścisłej światowej czołówki, jeśli chodzi o podbój kosmosu.

Ktoś, gdzieś, kiedyś powiedział, że Rosji w całej historii udały się tylko dwie rzeczy, a jedną z nich jest flota. Wybaczcie moją słabą pamięć, ale nie wiem, jaka była ta druga rzecz. Jest to jednak nieważne, ponieważ relacja ta dotyczy właśnie rosyjskiej marynarki, a właściwie muzeum jej poświęconego.

Oto za sprawą Instytutu Wydawniczego ERICA ukazała się druga część trylogii traktującej o wojennych działaniach Waffen-SS. Michael Reynolds – brytyjski generał w stanie spoczynku – tym razem postanowił zapoznać czytelników z historią II Korpusu Pancernego SS. Nie ma w tym zresztą nic zaskakującego, ponieważ pierwsza część dotyczyła, jak łatwo można się domyślić, I Korpusu.

Swoimi poprzednimi książkami Mariusz Borowiak przyzwyczaił nas, że porusza tematy tyleż ciekawe, co bardzo kontrowersyjne. Szczególnie w naszym kraju, gdzie wszystko, co ma związek z walkami o niepodległość czy wojną, jest uważane za świętość i można o tym mówić jedynie z należną czcią i wyłącznie pozytywnie.

Choć w czasach zimnej wojny postrzegane były przez Zachód jako jedność, kraje socjalistyczne nie były identyczne. Choć w wielu kwestiach były oczywiście podobne, to każdy z nich miał swoją specyfikę.

Aż do dwudziestego wieku tak naprawdę żadne wydarzenie nie było prawdziwie światowym. Pierwszym takim w dziejach ludzkości był moment wejścia w życie zawieszenia broni 11 listopada 1918 roku, dzień, w którym skończyła się pierwsza wojna światowa.