Jonathan Littell, Amerykanin wychowany we Francji i piszący po francusku o niemieckich nazistach, zdobył sławę monumentalną – i mocno kontrowersyjną – powieścią „Łaskawe”. Niezależnie od kontrowersji chwalono jednak Littella za ponadprzeciętnie dobre przygotowanie się do pisania, a więc za wejrzenie w duszę nie tyle nawet nazisty jako takiego, co w duszę samego faszyzmu i nazizmu.
Koszmar, z jakim musiał się zmierzyć naród polski w latach II wojny światowej, zarówno ze strony nazistów, jak i bolszewików, doczekuje się coraz to nowych pozycji książkowych – czy to opracowań, czy pozycji źródłowych takich jak wspomnienia ofiar. Jest ich z każdym rokiem więcej, ale w moim odczuciu wciąż mało, jeśli wziąć pod uwagę skalę tragedii., dlatego też wszystkie ukazujące się należy przyjmować z pewnym kredytem zaufania. Ale nie bezkrytycznie, bynajmniej.
Komunizm – jedna z najbardziej zbrodniczych ideologii w dziejach świata. O palmę pierwszeństwa ściga się z niemieckim nazizmem i nie jest w tym starciu bez szans. Pochłonął miliony ofiar i spowodował zacofanie gospodarcze wszystkich krajów, w których był wprowadzany. Na szczęście obecnie ostatnim prawdziwie komunistycznym państwem została już tylko Korea Północna.
Timothy Snyder jest kolejnym przykładem historyka zachodniego pochodzenia, który zajął się badaniem historii naszego regionu, a co za tym idzie, także i naszego kraju. Ponieważ często przy różnych okazjach mówi się, że Polska sama nie jest w stanie się wypromować, głośno i ciekawie opowiadać o swojej historii na Zachodzie, przez co ciągle pozostaje mało znanym tam krajem, a wiele faktów jest tam przeinaczanych lub przemilczanych, powinniśmy cieszyć się, że przynajmniej częściowo te niedociągnięcia są rekompensowane przez zachodnich autorów.
Świat nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. Ponad dwa lata temu mieliście możliwość przeczytania w naszym serwisie recenzji książki autorstwa tych samych dwóch panów, którzy widnieją w stopce tego artykułu zatytułowanej „Archiwum Mitrochina II. KGB i świat”. Widzicie to, co ja? Dawno temu ukazał się tom II, a teraz po dwóch latach, wydawnictwo zdecydowało się wydać tom I tej serii.
Vivien Spitz była naocznym świadkiem procesów Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze w tym procesu numer 1, zwanego potocznie procesem lekarzy. Swoje doświadczenia z pobytu w okupowanych Niemczech oraz z sali sądowej opisała w książce „Doktorzy z piekła rodem”. Spitz stała się naocznym świadkiem historii i wiele lat po wojnie dawała świadectwo przeciwko negowaniu holokaustu i nazistowskich zbrodni.
Minął jakiś czas i oto wydawnictwo Inicjał wydało druga z serii książek „z gwiazdą”. Z czerwoną gwiazdą, dodajmy. Podobnie jak poprzednia – „Czerwony Blitzkrieg” – tak i ta jest autorstwa Władimira Bieszanowa.
Książka, którą opisuję tym razem, też jest biografią, ale szczególną. „Dwaj jeźdźcy apokalipsy” Lecha Z. Niekrasza, która to książka pojawiła się w księgarniach dzięki staraniom wydawnictwa RYTM (notabene: jest to już drugie wydanie), nosi bowiem podtytuł „Stalin i Hitler: biografia porównawcza”. I faktycznie, podtytuł wyjaśnia wszystko.
„Ju 52/3m w II wojnie światowej” i „Fieseler Fi 156 Stroch w II wojnie światowej” są czymś pośrednim między typowym albumem a typową monografią, skutecznie łącząc główne zalety, ale i główne wady obu typów publikacji.
II wojna światowa naznaczyła naród niemiecki nieusuwalnym piętnem hańby. Wydarzeń z lat 1933-1945 w żaden sposób nie można usprawiedliwić. Tym niemniej Niemcy od lat próbują sporządzić współczesną interpretację losów ich kraju w okresie rządów nazistów. Trudno się dziwić, że niemieccy historycy doszukują się przebłysków szlachetności czy humanitaryzmu w najróżniejszych dziedzinach życia wewnątrz państwa hitlerowskiego.
