Książka omawia zagadnienie antyterroryzmu kompleksowo, to znaczy, że nie dotyka tylko tego wycinku rzeczywistości w oderwaniu od całego kontekstu. Dlatego, aby poznać sposoby zwalczania i zapobiegania tego rodzaju zagrożeniom, autor, w pierwszej części książki, owo zagrożenie przedstawił.

Myśląc o średniowiecznych wojnach i żołnierzach biorących w nich udział, widzimy przed oczami ciężkozbrojnych europejskich rycerzy dosiadających swych opancerzonych rumaków i toczących bitwy w imię honoru czy interesu danego europejskiego króla lub księcia.

Latem 1939 roku, kiedy rosło zagrożenie wybuchu wojny polsko-niemieckiej, Stany Zjednoczone pogrążone były jeszcze w izolacjonizmie i nie przywiązywały większej wagi do wydarzeń na Starym Kontynencie. W okresie bezpośrednio poprzedzającym wybuch drugiej wojny światowej prezydent Roosevelt ograniczył się jedynie do wydania oświadczenia wzywającego zarówno Niemcy jak i Polskę do powstrzymania się od użycia siły.

Kiedy rozpoczynała się druga wojna światowa, każde państwo działało na własną rękę. Co prawda obowiązywały pewne sojusze, jak na przykład ten pomiędzy Polską a Wielką Brytania i Francją, jednak w godzinie próby nie zdały egzaminu. Działała także oś Berlin–Rzym–Tokio, ale i tu współpraca nie była pełna i nie zawsze zgodna, a udział Włochów często przysparzał niemieckim sojusznikom więcej problemów niż korzyści.

Wszyscy wiedzą, kim była Kleopatra. Chociaż w historii Egiptu było kilka postaci o tym imieniu, to kobietą, o której się mówi po prostu Kleopatra – bez żadnego przydomku – była królowa Kleopatra VII Wielka i to o niej jest niniejsza książka. Autorstwa amerykańskiego historyka, w Polsce ukazała się nakładem wydawnictwa Bellona w serii biografie, przedstawiającej wielkie postaci, które zapisały się w historii albo czynami chwalebnymi i przynoszącymi wielkie korzyści ich narodom, albo klęskami, które na nie sprowadzały.

Od czasów rewolucji francuskiej do początku dwudziestego wieku sposób prowadzenia wojen zmienił się niewiele. Oczywiście, co pewien czas pojawiały się pewne nowinki taktyczne, a także postępował rozwój techniki, który umożliwiał sprawniejsze prowadzenie działań wojennych, jak na przykład pojawienie się kolei, ale jeśli popatrzy się na generalne zarysy i metody, jakimi walczono, widać, że wszystkie te konflikty opierały się na kilku wspólnych cechach, które najpełniej chyba zebrał i opisał w dziele „O wojnie” Karl von Clausevitz.

Jeśli chodzi o prace związane z rozszczepianiem atomów i późniejszym wykorzystaniem zdobytej wiedzy do wytwarzania energii atomowej oraz do stworzenia najpotężniejszej broni, jaką zdołał człowiek wynaleźć, to (nie licząc bardzo wczesnego okresu tych prac w latach trzydziestych) Amerykanie zawsze byli pionierami.

„Polowanie na Rommla” opowiada autentyczną historię z czasów afrykańskich walk pomiędzy Afrika Korps a armią brytyjską. Są to spisane, a następnie sfabularyzowane, wspomnienia jednego z żołnierzy brytyjskich należących do elitarnej jednostki specjalnej – Long Range Desert Group, Pustynnej Grupy Dalekiego Zwiadu.

Oto nakładem wydawnictwa Rebis ukazała się ostania część wojennej trylogii jednego z najlepszych korespondentów wojennych czasów drugiej wojny światowej.

Historia okrętu podwodnego Orzeł, którego brawurowa ucieczka z internowania w Tallinie zyskała jemu i jego załodze wieczną sławę, opisywana była wiele razy. Doczekała się opracowań fachowych i lżejszych, które poruszały całą historię okrętu lub jej poszczególne wycinki.