Co by o ZSRR i Rosji nie mówić, inżynierów i naukowców zawsze mieli doskonałych. Często z powodów systemowych ich umiejętności nie były w pełni wykorzystywane, niemniej jednak państwa te zaliczały i ciągle zaliczają się do ścisłej światowej czołówki, jeśli chodzi o podbój kosmosu.

Ktoś, gdzieś, kiedyś powiedział, że Rosji w całej historii udały się tylko dwie rzeczy, a jedną z nich jest flota. Wybaczcie moją słabą pamięć, ale nie wiem, jaka była ta druga rzecz. Jest to jednak nieważne, ponieważ relacja ta dotyczy właśnie rosyjskiej marynarki, a właściwie muzeum jej poświęconego.

Oto za sprawą Instytutu Wydawniczego ERICA ukazała się druga część trylogii traktującej o wojennych działaniach Waffen-SS. Michael Reynolds – brytyjski generał w stanie spoczynku – tym razem postanowił zapoznać czytelników z historią II Korpusu Pancernego SS. Nie ma w tym zresztą nic zaskakującego, ponieważ pierwsza część dotyczyła, jak łatwo można się domyślić, I Korpusu.

Swoimi poprzednimi książkami Mariusz Borowiak przyzwyczaił nas, że porusza tematy tyleż ciekawe, co bardzo kontrowersyjne. Szczególnie w naszym kraju, gdzie wszystko, co ma związek z walkami o niepodległość czy wojną, jest uważane za świętość i można o tym mówić jedynie z należną czcią i wyłącznie pozytywnie.

Choć w czasach zimnej wojny postrzegane były przez Zachód jako jedność, kraje socjalistyczne nie były identyczne. Choć w wielu kwestiach były oczywiście podobne, to każdy z nich miał swoją specyfikę.

Aż do dwudziestego wieku tak naprawdę żadne wydarzenie nie było prawdziwie światowym. Pierwszym takim w dziejach ludzkości był moment wejścia w życie zawieszenia broni 11 listopada 1918 roku, dzień, w którym skończyła się pierwsza wojna światowa.

Pierwsza połowa lat osiemdziesiątych był to czas, w którym „zimna wojna” ponownie nabrała tempa po dekadzie odprężenia w latach siedemdziesiątych, niekiedy nazywany jest też „drugą zimną wojną”, jako że wybuchła jakby na nowo po dekadzie zbliżenia i względnego spokoju w Europie.

Aby nieco, a właściwie bardzo, rozjaśnić sytuację wokół tajemniczego acz sławnego wenecjanina, Laurence Bergreen napisał książkę, której celem jest nie tylko przedstawienie po raz kolejny historii Marco Polo, ale przedstawienie jej z różnych punktów widzenia, opisując wszelkie sporne kwestie.

Tym drugim przypadkiem jest funkcjonowanie prywatnych firm wojskowych, czyli współczesnego najemnictwa – problemu, który w swojej książce opisał Rolf Uesseler.

Przez wiele lat po odzyskaniu pełniej niepodległości w roku 1989 uroczystości z okazji dnia niepodległości przebiegały zwykle w bardzo poważnej, by nie rzec ponurej, atmosferze. Na szczęście w ostatnich latach sytuacja ulega zmianie na lepsze i coraz częściej ten radosny dzień świętujemy tak, jak czynią to na przykład Amerykanie, czyli właśnie – radośnie.