Przedwczoraj jedna z sześciu jednostek zmodernizowanego projektu 20380 Stierieguszczij zakończyła pierwszy etap prób stoczniowych.

Zrealizowane próby stoczniowe sprowadzały się do testów układu napędowego, urządzeń sterowania i kotwicznych. Co więcej, sprawdzono również systemy nawigacji i komunikacji oraz ogólne osiągi jednostki. Ponadto testom poddano zdolność manewrowania oraz poziom wibracji. Wskazana część prób stoczniowych odbywała się od 25 września do 22 listopada 2012 roku.

Następnie okręt zostanie sprowadzony do Bałtijska, gdzie dojdzie do przeprowadzenia testów uzbrojenia. Działania te zwieńczą próby stoczniowe korwety Bojkij. Ich koniec przewidziany jest na grudzień 2012 roku. Kolejnym etapem będą próby państwowe.

Stępka pod korwetę Bojkij została położona w stoczni Siewiernaja Wierf mieszczącej się w Sankt Petersburgu w lipcu 2005 roku. Wodowanie nastąpiło 15 kwietnia 2011 roku. Obecnie Bojkij jest trzecim okrętem projektu 20380, po korwecie Stierieguszczij (530) oraz Soobrazitielnyj (531), który w najbliższym czasie zasili rosyjską marynarkę wojenną.

Wielozadaniowy okręt projektu 20380 Stierieguszczij zdolny jest do walki z celami nawodnymi, okrętami podwodnymi, zapewnienia osłony przeciwlotniczej oraz do wsparcia artyleryjskiego sił desantowych. Jest on wyposażony w technologię stealth. Tę właściwość osiągnięto poprzez zastosowanie specjalnych powłok na kadłubie oraz osłonięcie uzbrojenia i anten radarowych. Dodatkowo zastosowano wiele materiałów o wyjątkowych właściwościach mikrofalowych. Trzon uzbrojenia tych jednostek jest system przeciwokrętowy Uran, armata 100mm oraz dwie armaty 30mm. Ponadto w skład wyposażenia wchodzą: przeciwlotnicze rakiety Igła, torpedy, granatniki oraz rakietowo-artyleryjski system przeciwlotniczy Kortik i system przeciwtorpedowy Pakiet-NK. Dodatkową zaletą jest możliwość transportu śmigłowca Ka-27.

Rosja zamierza wyprodukować do trzydziestu takich jednostek w celu wzmocnienia możliwości obrony wybrzeża oraz ochrony szlaków morskich, które są wykorzystywane transportu ropy naftowej. Szczególne znaczenie ma to w przypadku takich szlaków przebiegających przez Morze Czarne oraz Bałtyckie.

(rusnavy.com)