PzH 2000 dla Litwy
Niemiecka minister obrony Ursula von der Leyen potwierdziła dzisiaj w Wilnie zgodę Berlina na …
Niemiecka minister obrony Ursula von der Leyen potwierdziła dzisiaj w Wilnie zgodę Berlina na …
Z powodu rosnącego napięcia powodowanego agresywną polityką Rosji, państwa Europy Środkowej podejmują kroki zmierzające …
Nowe bojowe wozy piechoty wzmocnią potencjał wojsk lądowych Litwy. Dowództwo tego rodzaju sił zbrojnych …
Marynarka wojenna Litwy przyjęła do służby dwa byłe brytyjskie niszczyciele min, które nazwano Skalvis (M53) i Kuršis (M54). Uroczystość odbyła się na terenie bazy marynarki wojennej w Kłajpedzie.
W marcu 1512 roku daleko wysunięte czaty przekazywały organom naczelnym systemu obronnego meldunki o spodziewanym najeździe na wielką skalę. Po ostrej zimie na stepach czarnomorskich zapanował głód, dowódcy tatarscy postanowili więc poniesione z tego tytułu straty powetować sobie na ziemiach litewskich i koronnych. Armia tatarska licząca 25 tysięcy konnych wojowników weszła na czarny szlak i na Wołyniu skierowała się na Lwów. 7 kwietnia Tatarzy założyli kosz pod Buskiem, pięćdziesiąt kilometrów na wschód od Lwowa, i rozesłali czambuły w poszukiwaniu łupów.
Litwa, Łotwa i Estonia przygotowują się do wzięcia udziału w międzynarodowych ćwiczeniach Saber Strike 13, które odbędą się w dniach 3–14 czerwca. Obecnie do tych krajów spływa uzbrojenie, które będzie nieodzowne do sprawnego przeprowadzenia szkolenia.
Przewodnicząca litewskiego parlamentu, pani Irena Degutiene, powiedziała, że parlamenty państw północnej Europy i regionu Morza Bałtyckiego powinny wspólnie omówić kwestię zakupu przez Rosje francuskich okrętów desantowych typu Mistral.
O powstaniu warszawskim, listopadowym i styczniowym słyszał każdy, jednakże o powstaniu, które miało miejsce w Sejnach w dniach 23–28 sierpnia 1919 roku – tylko nieliczni. Obecność Józefa Piłsudskiego w Sejnach 13 września 1919 roku sprawia, że wydarzenie to miało ogromne znaczenia dla Polaków i władz.
Bunt Żeligowskiego to szereg osobliwych wydarzeń z października 1920 roku. Rozegrały się na terenach Litwy, do których roszczenia zgłaszała jednak Polska. Nie były to roszczenia bezpodstawne, biorąc pod uwagę to, że samo Wilno i Wileńszczyzna zamieszkiwane były w większości przez ludność narodowości polskiej.