Posts tagged Ender

Grudzień 1944 roku. Sytuacja na froncie zachodnim stabilizuje się, następuje chwilowe rozprężenie, a walki trącą pęd. W Camp Henri-Chapelle zostaje ulokowana amerykańska 1. Dywizja Piechoty, która po krwawych potyczkach o Akwizgran muszą uzupełnić braki w wyposażeniu i ludziach. Chwilowa przerwa w działaniach wojennych staje się idealną okazją do wyszkolenia nowych rekrutów. Jedna z grup dostaje się pod komendę kaprala Charlesa Zielinsky’ego. Syn emigrantów z Gdyni mimo amerykańskiego munduru nie zatracił pamięci o ojczyźnie.

Celowniczy nie miał pojęcia, czy zrobił krzywdę Niemcowi i czy w ogóle trafił. Niemcy byli ostrożni i osłaniali siebie nawzajem. Kiedy tylko M10 wycofał się, w miejsce, gdzie stał przed chwilą, trafiły dwa pociski wystrzelone przez Pantery. Dowódca nie chciał ryzykować pojawiania się znów na otwartej przestrzeni.
– Ostro w prawo! – krzyknął do mikrofonu. – Wal w mur, Eugène! Wozem szarpnęło i zaraz z wielkim rumorem M10 wbił się w ceglany mur oddzielający dwa podwórka. Jego pancerz pokrył się gruzem i grubą warstwą pyłu. Lufa uniosła się lekko i celowniczy miał na widoku kolejną ofiarę.

Marek Czerwiński przedstawia fascynującą opowieść o żołnierzu, który poświęcił dla Ojczyzny wszystko, dając dowody niesłychanego męstwa, na nowo definiując, czym jest patriotyzm i honor. „Łowy na człowieka” to obraz heroicznej walki jednego człowieka, który nigdy nie złożył broni – prawdziwego patrioty, wytrawnego myśliwego i snajpera. Historia ta nie jest jednak bajką na dobranoc, to kawał bolesnej historii Polski, poruszającej i pełnej brutalności.

Pamiętacie, jak u schyłku komuny kibicowaliśmy dzielnym afgańskim partyzantom, stawiającym bohaterski opór sowieckim najeźdźcom? Sowietom nie przyszło do głowy, żeby zaciągnąć do Afganu sojuszników z Układu Warszawskiego. Jednakoż czasy się zmieniają, długo się Afganistan niepodległością nie nacieszył, nim zdążył wylizać rany po czerwonej inwazji, doszło do następnej, a do tej kolejnej rundy afgańskiej epopei pisanej obecnie przez Amerykanów Polska zgłosiła się na ochotnika.

„Północny sztorm” to rzetelna, barwna i mocna proza, z pełnym rozmachu tłem polityczno-militarno-gospodarczym. Wolff przedstawia niezwykle prawdopodobny scenariusz wydarzeń, realną i przerażającą wizję tego, co czeka świat w obliczu kryzysu gospodarczego. Historia, jaką przedstawia, to uzasadnione połączenie świata rzeczywistego z fikcyjnymi wydarzeniami, spójne i przemyślne. Autor opowiada coś całkiem nieprawdopodobnego w sposób całkiem możliwy, a realistyczny i naturalistyczny obraz, jaki rozpościera się przed nami, działa na wyobraźnię i sieje ziarno wątpliwości.

Książka na pewno wpisuje się w silnie rozwijający się nurt pozytywnego przedstawiania polskich sił zbrojnych. Myślę, że obserwujemy przełom, w końcu zauważamy zmiany zarówno w samym wojsku, jak i w jego wizerunku na zewnątrz. Odchodzimy od „trepowskich” stereotypów na rzecz profesjonalizacji sił zbrojnych.

Jak już powiedziałem, jest to literatura popularna, mająca dostarczyć Czytelnikowi czystej rozrywki i złe świadectwo wystawi sobie każdy, kto chciałby z powieści uczyć się historii (na marginesie: ponoć wielu Polaków wierzy, że „Potop” Sienkiewicza opisuje stuprocentowe fakty). Powieści Ciszewskiego mogą się jednak stać zachętą do pogłębiania wiedzy poprzez lekturę pozycji bardziej naukowych – i daj Boże, by tak się stało.