Rządy Indii i Rosji podpisały dzisiaj umowę na dostawę czołgowych przeciwpancernych pocisków rakietowych, poinformowała agencja RIA Novosti powołując się na źródła związane z indyjskim ministerstwem obrony.
22 czerwca 1940 roku Francja podpisała zawieszenie broni. Jedynym nieokupowanym państwem w Europie Zachodniej, toczącym walkę z Hitlerem, została Wielka Brytania. Miało to duże znaczenie z politycznego punktu widzenia, lecz militarnie Anglia była prawie bezbronna.
Działaniom piechoty w pierwszej połowie drugiej wojny światowej często towarzyszył huk różnego rodzaju lekkich lufowych broni przeciwpancernych, przenoszonych i obsługiwanych przez żołnierzy piechoty. Według przedwojennych założeń przyjętych w wielu armiach to na nich miał spoczywać główny ciężar osłony piechoty przed siłami pancernymi przeciwnika. Jednak już po roku wojny okazało się, że większość z nich jako broń przeciwczołgowa jest właściwie bezużyteczna. Konstruktorzy głowili się nad stworzeniem nowych broni, a żołnierze szukali nowych zastosowań do znajdujących się w ich rękach Panzerbüchse, Boysów i innych podobnych konstrukcji.
W chwili, gdy podczas II wojny światowej zadebiutowała przenośna broń przeciwpancerna, piechota stała się zdolna walczyć z czołgami. Po 1945 roku rozwój typu broni przeciwpancernej przebiegał dwutorowo – rozwijano i ulepszano lekkie granatniki przeciwpancerne, dla których wzór stanowił niemiecki panzerfaust, ale projektowano także inną odmianę przenośnej broni przeciwpancernej: pociski kierowane (w skrócie ppk).
Co się dzieje w czołgu w chwili trafienia? Założę się że niewielu z Was zadawało sobie takie pytanie. Postanowiłem wyjaśnić nieco tę kwestię, niestety tylko w czołgach II Wojennych.Fragment wspomnień Józefa Rogowskiego, czołgisty JS-2 (dośc solidnego czołgu – dop.
