Na rynku wydawniczym pojawiła się jakiś czas temu publikacja „Niewiadomski. Zabić prezydenta” autorstwa Patryka Pleskota, historyka specjalizującego się w dziejach XX wieku. Jest to biografia polskiego malarza Eligiusza Niewiadomskiego, który 16 grudnia 1922 roku dokonał zamachu na Gabriela Narutowicza, pierwszego prezydenta RP. Książka opublikowana została nakładem Wydawnictwa Demart jako pierwsza z serii „Biografie przeklęte”. Ukazanie się jej w tym roku związane jest z pewnością z przypadająca właśnie 90. rocznicą zamachu na pierwszego Prezydenta RP.

Sprawa zabójstwa Narutowicza jest powszechnie znana, ale wcześniej nikt kompleksowo nie zajął się postacią zabójcy. Patryk Pleskot jako pierwszy podjął próbę zbadania osobowości i historii zamachowca, jednak jak zaznacza we wstępie, książka jest nie tyle biografią Niewiadomskiego, ile próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego to zrobił?”. Okazuje się, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi…

Pleskot użył niecodziennej kompozycji dwóch typów narracji: zbeletryzowanej, przypominającej w formie powieść kryminalną, dzięki czemu Czytelnik ma poczucie obecności w samym środku wydarzeń, i zamiennie klasycznego tekstu popularnonaukowego. Całość pisana jest łatwym i przystępnym językiem, co powoduje, iż czyta się szybko i przyjemnie, w szczególności jeśli chodzi o treść napisaną w formie zbeletryzowanej. Ponadto książkę cechuje wyjątkowa dbałość o szczegóły i całkowite oparcie przekazu na materiałach źródłowych z epoki: stenogramie procesu Niewiadomskiego, artykułach prasowych, pamiętnikach i tak dalej.

Autor podzielił książkę na trzy rozdziały opatrzone tytułami jednoznacznie określającymi ich treść. Mamy, więc kolejno: pierwszy rozdział „Zbrodnia”, drugi – „Dlaczego?” i ostatni – „Kara”. W pierwszym Autor skrupulatnie przedstawia wydarzenia na krótko przed zamachem z 16 grudnia 1922 roku. Czytelnik poznaje sytuację w kraju, okoliczności wyboru Gabriela Narutowicza na urząd prezydenta oraz panujący klimat polityczny i nastroje społeczne. Wszystko oparte na autentycznych i wiarygodnych źródłach. W drugim rozdziale książka przybiera już charakter popularnonaukowy, a Autor przedstawia chronologicznie życie i twórczość Eligiusza Niewiadomskiego, malarza, teoretyka sztuki, wykładowcy, działacza niepodległościowego. Ta część bogata jest w informacje na temat sytuacji społeczno-politycznej w której przyszło żyć i tworzyć Niewiadomskiemu, a która wedle Autora ukształtowała osobowość przyszłego zamachowca. Ostatnia część książki zawiera opis procesu, okoliczności wydania wyroku i śmierci oprawcy.

Książka „Niewiadomski. Zabić prezydenta” ze względu na przyjętą przez Autora formę dostosowana jest dla każdego Czytelnika, nawet laika. Z kolei bogata warstwa faktograficzna powoduje, że ma dużą wartość merytoryczną, która usatysfakcjonuje pasjonata historii, a także osoby zajmujące się badaniem dziejów na co dzień. To książka, którą trzeba przeczytać, jeżeli chce się poznać początki odrodzonej Rzeczpospolitej i zrozumieć tło sporu politycznego w ówczesnym polskim parlamencie.