W ostatnich latach Arktyka zmieniła swoje znaczenie w polityce światowej. Nie jest już to tylko zapomniany obszar pokryty czapą lodową, ze względu na globalne ocieplenie radykalnie wzrosła jej wartość strategiczna. Z tego względu monografia Krzysztofa Kubiaka wpisuje się w aktualnie wysoki poziom zainteresowania Arktyką ze strony naukowców, publicystów i przede wszystkim polityków wielu państw, w tym mocarstw światowych.

Autor podzielił pracę na siedem rozdziałów. Pierwszy rozdział ma charakter wprowadzający do problematyki obszaru Arktyki. Wyjaśniono tu pojęcie interesu i spory w stosunkach międzynarodowych, podstawowe zagadnienia dotyczące Arktyki oraz miejsce Arktyki w koncepcjach geostrategicznych. Szczególnie ważną część rozdziału stanowi wyjaśnienie obecnego znaczenia Arktyki. Globalne ocieplenie klimatu spowodowało zmniejszenie się polarnej pokrywy lodowej (mapa 3. pokazuje wielkość pokrywy w roku 1980, zaś mapa 4. – jej wielkość w roku 2003), a to znacznie zmieniło wagę Arktyki w stosunkach międzynarodowych, choćby ze względu na większą łatwość przepływu i przede wszystkim na możliwości eksploatacji znajdujących się tam surowców (s. 53). W tej sytuacji zaczynają pojawiać interesy poszczególnych państw, których realizacja prowadzi do zaostrzania sporów terytorialnych.

Wszystkie pozostałe rozdziały, jak to zostało ujęte we wstępie, zbudowano na bazie kryterium podmiotowego (s. 13). Zatem przedstawiono tu kwestie dotyczące Arktyki w polityce wybranych państw. Oczywiście państwa te nie zostały wyselekcjonowane przez Autora przypadkowo. Kanada, Dania (poprzez Grenlandię), Norwegia, Rosja i USA są predestynowane geograficznie, aby każdemu państwu z osobna taki rozdział poświęcić. Rozdziały te skonstruowano w podobny sposób. Najpierw Kubiak skrupulatnie opisał arktyczne posiadłości tych państw, następnie przedstawił miejsce Arktyki w ich polityce, a w dalszej części skoncentrował się na sporach terytorialnych w przestrzeni arktycznej.

W ostatnim rozdziale Kubiak przedstawił politykę „nowych graczy” wobec Arktyki – Chin, Japonii, Republiki Korei i Unii Europejskiej; uważam, że ma to znaczenie niebagatelne i pokazuje globalne zainteresowanie Arktyką.

Książka jest logicznie skonstruowana i bardzo przystępnie napisana. Wszelkie zawiłe kwestie z zakresu problematyki obszaru Arktyki zostały przejrzyście wyjaśnione. Książkę wzbogacają liczne mapy, tabele i wykresy. Monografię tę można zarekomendować każdemu kto jest zainteresowany bardzo aktualnymi i zawiłymi problemami współczesnej Arktyki.