Po raz pierwszy z postaciami Hernána Cortésa (ok. 1485–1547) i Montezumy II Xocoyotzina (1466–1520) spotkałem się jako rozpoczynający przygodę z czytaniem kilkuletni maluch, w którego ręce wpadł komiks należący do starszego brata, opowiadający o historii podboju Meksyku przez Hiszpanów. Strony komiksu wręcz ociekały krwią – większość obrazków przedstawiała konkwistadorów masakrujących azteckich wojowników salwami z arkebuzów lub konnymi szarżami albo kapłanów wyrywających wciąż żywym ludziom serca w ofierze dla bóstw (gdyby tylko mama dowiedziała się co oglądam…).

Historycy uważają, że drugi kryzys tajwański w 1958 roku był jedną z tych sytuacji podczas zimnej wojny – obok kryzysu kubańskiego z 1962 roku i sytuacji wokół NATO-wskich ćwiczeń Able Archer z 1983 roku – które groziły rozpętaniem otwartego konfliktu zbrojnego, mogącego przerodzić się w wojnę światową z użyciem broni jądrowej.

Lukę w naszej wiedzy o ponadtysiącletniej historii kraju nad Balatonem – już po raz kolejny (po wydaniu między innymi zarysu dziejów Węgier Jerzego Snopka czy biografii wspomnianego Bema autorstwa Istvana Kovácsa) – stara się wypełnić Oficyna Wydawnicza Rytm. Nakładem jej ukazało się klasyczne dzieło węgierskiej historiografii, „Święty Stefan I. Król Węgier i jego dzieło”.

Scena, po której porusza się główny bohater, to postapokaliptyczna wizja świata po Zagładzie – atomowej wojnie, która przyniosła upadek znanej nam cywilizacji i cofnęła jej rozwój mniej więcej do czasów ciemnych wieków średnich (i to bardzo ciemnych!). Na lądzie, w wodzie i w powietrzu zaroiło się od popromiennych mutantów – utopców, ghuli, gigantycznych sumów lubujących się w ludzkim mięsie, czy… latających szczurzych samic, polujących w watahach wraz z osobnikami płci męskiej na wszystko co się rusza.

Mimo wyraźnie gęstniejącej atmosfery politycznej w Polsce, mimo publicznych wykładów i częstych, trafnie odwołujących się do odczuć społecznych wywiadów, których udzielał niezwykle popularny Marszałek, wywiadów, w których nie żałował gorzkich słów na temat prywaty, oszustw, pieniactwa i demagogii parlamentarzystów i urzędników państwowych – jednym słowem „politykierstwa” – zamach majowy był dla większości partii politycznych, delikatnie mówiąc, niespodzianką, nawet szokiem.

Publicysty i historyka Dariusza Baliszewskiego bliżej przedstawiać nie trzeba. Przez jednych – jak historyków akademickich – wyszydzany, przez innych bezgranicznie więc podziwiany. Jedno jest pewne – każdy kto interesuje się ostatnim stuleciem w historii Polski, wobec twórczości Baliszewskiego nie może pozostać obojętny.

Niemiecka Republika Demokratyczna powstała 7 października 1949 roku z radzieckiej strefy okupacyjnej, równo miesiąc po Republice Federalnej Niemiec. Jej powierzchnia liczyła około 108 tysięcy kilometrów kwadratowych, liczba ludności – około 17 milionów. Stolicą była wschodnia część Berlina.

Akcja książki – jak sam tytuł wskazuje – toczy się w Malborku, stolicy państwa krzyżackiego, skąd na spotkanie z koalicją polsko-litewską wyrusza zakonna armia, wspierana przez rycerskich gości z całej Europy. Główny bohater Eberhard von Hohendorf, młody rycerz Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, zostaje wyznaczony przez wielkiego mistrza do obrony zamku w przypadku ewentualnej porażki Krzyżaków i oblężenia malborskiej twierdzy. Dodatkowo zostaje mu powierzone zadanie strzeżenia największej tajemnicy Ulricha von Jungingen.