Izraelska marynarka wojenna poinformowała, że pierwsza izraelska korweta typu Sa’ar 6 – Magen (tarcza) – w grudniu przybije do nabrzeża w bazie marynarki w Hajfie nad Morzem Śródziemnym. Okręt zakończył niedawno fazę prób odbiorczych, a 29 października oficjalnie przekazano Izraelczykom dowództwo. W ciągu pierwszych kilku tygodni po odebraniu okrętu izraelska załoga odbędzie liczne rejsy ćwiczebne, które pozwolą marynarzom w pełni z zaznajomić się nowym sprzętem.

Podczas podróży do Hajfy korweta zawinie do kilku portów, aby uzupełnić zapasy. Zanim okręt wyruszy do Izraela, 11 listopada odbędzie się uroczyste podniesienie bandery. Według Sił Obronnych Izraela dojdzie do reformy doktryny morskiej, zgodnie z którą marynarka będzie teraz bronić obszarów morskich o większej powierzchni, wykrywać zagrożenia z większej odległości i dysponować większą autonomicznością okrętów.

Magen rozpoczął próby morskie w marcu, a trzy miesiące później wyszedł w morze, aby odbyć próby odbiorcze. Okręt był pozbawiony części wyposażenia elektronicznego i uzbrojenia pokładowego, co niewątpliwie wskazywało, że Izrael odbierze korwetę, którą będzie wyposażał na swoim terytorium. Według zapewnień dowództwa marynarki zajmie to ponad półtora roku. Wówczas będzie można coś więcej powiedzieć o terminie uzyskania gotowości operacyjnej.

Trzy inne korwety tego typoszeregu – Oz (męstwo), Acmaut (niepodległość) i Nicachon (zwycięstwo) – mają trafić do Izraela w następnym roku. Ich zadanie będą polegać na ochronie platform wydobywczych gazu ziemnego Tamar i Lewiatan na Morzu Śródziemnym przed możliwym atakiem rakietowym lub prowadzonym z morza. Zagrożenie jest realne, gdyż Hezbollah stoi na stanowisku, że pola gazowe leżą w wyłącznej strefie ekonomicznej Libanu. Niezmienne pozostaje zagrożenie ze strony bojowników Hamasu.

Na początku stycznia ministrowie energii Cypru, Grecji i Izraela, Jeorjos Lakkotrypis, Konstandinos Chadzidakis i Juwal Szteinic, podpisali w Atenach umowę w sprawie budowy gazociągu wschodniośródziemnomorskiego (EastMed), który ma dostarczać gaz z Izraela i Cypru do Unii Europejskiej. Z pewnością zadaniem nowych jednostek będzie również dbanie o bezpieczeństwo tej infrastruktury.

Umowę na dostawę czterech korwet rakietowych Sa’ar 6 podpisano w maju 2015 roku. Głównym wykonawcą programu jest konsorcjum składające się z ThyssenKrupp Marine Systems i German Naval Yards Holdings. Wartość umowy określono na 480 milionów dolarów, z czego dwie trzecie finansowane są z kieszeni izraelskiego podatnika, a jedna trzecia to subsydium niemieckiego rządu (podobnie jak w przypadku okrętów podwodnych typu Dolfin).

Okręty powstają w stoczni w Kilonii. W lutym 2018 roku, po zakończeniu fazy projektowania, zaczęto fazę budowy od ceremonii cięcia stali. Piętnaście miesięcy później okręt zwodowano, a 23 maja 2019 roku nadano jednostce obecną nazwę, choć próby prowadziła pod tymczasową nazwą Habicht.

Konstrukcja okrętów typu Sa’ar 6 bazuje na korwetach MEKO A100, choć poddano je istotnym zmianom konstrukcyjnym. Korwety Sa’ar 6 mają długość 90 metrów, szerokość 13 metrów i wyporność około 1900 ton. Na okrętach zabudowano hangar, w którym może zmieścić się śmigłowiec pokładowy Sikorsky SH-60F Seahawk. Według planów znajdzie się na nich stacja radiolokacyjna EL/M 2248 MF-STAR.

Okręty uzbrojono w działo Oto Melara kalibru 76 milimetrów, dwa bezzałogowe stanowiska artyleryjskie Typhoon, pionowe wyrzutnie pocisków Barak‑8 i dwie wyrzutnie systemu C-Dome, morskiej wersji Żelaznej Kopuły (każda z dwudziestoma pociskami przechwytującymi Tamir). Ponadto na pokładzie znajdować się będzie szesnaście pocisków przeciwokrętowych (prawdopodobnie Gabriel V) i dwie wyrzutnie torped kalibru 324 milimetrów.

Zobacz też: Włoskie FREMM-y dla Egiptu potwierdzone

(navalnews.com, defensenews.com)

Marynarka wojenna Izraela