Wczoraj odbyła się uroczystość podniesienia indonezyjskiej bandery na pierwszym modułowym okręcie patrolowym typu Thaon di Revel (znanym również jako Pattugliatore Polivalente d’Altura – PPA). Dwa okręty tego typu – będące jeszcze w trakcie budowy i pierwotnie mające trafić do Marina Militare – zostały odkupione przez Indonezję w marcu ubiegłego roku. Niedoszły Marcantonio Colonna (P433) rozpoczął służbę w indonezyjskiej marynarce wojennej jako Brawijaya, otrzymując numer burtowy 320.

W uroczystości uczestniczyli między innymi prezes Fincantieri Biagio Mazzotta, szef sztabu indonezyjskiej marynarki wojennej admirał Muhammad Ali i jego włoski odpowiednik admirał Enrico Credendino, ambasador Indonezji we Włoszech Junimart Girsang oraz admirał Giacinto Ottaviani – szef departamentu do spraw uzbrojenia włoskiego resortu obrony. Podczas ceremonii podkreślono strategiczne znaczenie współpracy włosko-indonezyjskiej w zakresie obrony morskiej i rozwoju przemysłu stoczniowego.

Później przekazany zostanie również drugi okręt przeznaczony dla Indonezji, dotychczasowy Ruggiero di Lauria (P435). Okręt zwodowano w październiku 2023 roku i od tego czasu trwają prace wyposażeniowe. Próby morskie powinny być kwestią kolejnych miesięcy, stąd też przekazanie okrętu raczej nastąpi na przełomie 2025 i 2026 roku. W indonezyjskiej służbie okręt otrzyma nazwę Prabu Siliwangi i numer burtowy 321. Kilka dni temu w miejsce odstąpionych okrętów Włosi dokupili dwa kolejne patrolowce typu Thaon di Revel.

Stosowną umowę na dostawę okrętów podpisano w marcu ubiegłego roku. Jej wartość opiewała na 1,18 miliarda euro. Dżakarta intensywnie zabiegała o pozyskanie okrętów znajdujących się w budowie, aby maksymalnie skrócić czas dostaw, co spotkało się z aprobatą Rzymu. Takie wzorowane na francuskim podejście ma umożliwić jak najszybsze wprowadzenie jednostek do służby u klienta eksportowego. Umowa obejmuje także usługi logistyczne.

Włosi opracowali trzy warianty uzbrojenia i wyposażenia jednostek: Light, Light+ oraz Full. Wspólne dla wszystkich jest uzbrojenie artyleryjskie złożone z armaty kalibru 127 milimetrów, kolejnej kalibru 76 milimetrów i dwóch działek 25‑milimetrowych. Indonezyjskie okręty PPA reprezentują wariant środkowy.

Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1800 złotych miesięcznie.

Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.

Rozumiemy, że nie każdy może sobie pozwolić na to, by nas sponsorować, ale jeśli wspomożecie nas finansowo, obiecujemy, że Wasze pieniądze się nie zmarnują. Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.

SIERPIEŃ BEZ REKLAM GOOGLE 88%

Okręty w konfiguracji „średniej” mają znacznie podniesione zdolności zwalczania celów powietrznych dzięki systemowi przeciwlotniczemu SAAM-ESD (Surface Anti-Air Missile – Extended Self Defense). System składa się z dwóch ośmiokomorowych wyrzutni pionowych Sylver A50 dla pocisków przeciwlotniczych rodziny Aster. W związku z montażem dodatkowego uzbrojenia okręt wyposażono w nowy radar z aktywnym elektronicznym skanowaniem fazowym (AESA) Kronos Quad i zmodyfikowany system zarządzania walką Leonardo SADOC.

Mimo że PPA klasyfikowane są jako okręty patrolowe, można uznać je za pełnoprawne korwety wielozadaniowe. Z kolei jednostki w najsilniejszej konfiguracji uzbrojenia można klasyfikować jako lekkie fregaty rakietowe. Oprócz wymienionego wyżej uzbrojenia okręty tej podwersji mają wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Teseo Mk 2/E i kompleks ZOP. Wszystkie okręty mają również dwie przestrzenie pod zabudowę modułową: na śródokręciu i na rufie.

Okręty typu Thaon di Revel nie są pierwszymi jednostkami indonezyjskiej marynarki zbudowanymi we Włoszech, choć jako pierwsze podniosły indonezyjską banderę. W 2021 roku Dżakarta podpisała z Fincantieri kontrakt na dostawę sześciu fregat typu FREMM, które mają być budowane we współpracy ze stocznią PT PAL w Surabai, co wpisuje się w szerszy plan rozwoju krajowego przemysłu stoczniowego. Nadal nie wiadomo jednak, jaki będzie rzeczywisty zakres tej współpracy ani jak duży będzie transfer technologii. Nie ujawniono również planowanej konfiguracji fregat, harmonogramu dostaw ani kosztów programu.

Równolegle z FREMM-ami indonezyjska marynarka ma otrzymać także dwie fregaty typu Maestrale, które Fincantieri odkupi od włoskiej marynarki wojennej, podda modernizacji i odsprzeda Dżakarcie. Szczegóły dotyczące zakresu modernizacji, kosztów i tego, które jednostki trafią do Indonezji, pozostają nieznane. W latach 1982–1985 Marina Militare otrzymała osiem fregat typu Maestrale. Dwie ostatnie opuściły bandery w 2024 i 2025 roku.

Tymczasem w stoczni PT PAL w kooperacji z Brytyjczykami powstają dwie fregaty bazujące na projekcie Arrowhead 140.

Hunini, Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International