Niemiecka fregata Hamburg typu Sachsen (F220) jest pierwszym niemieckim okrętem wojennym, który osiągnął pełną integrację z amerykańską grupą lotniskowcową. 3 kwietnia minął już drugi tydzień jego współpracy z lotniskowcem USS Dwight D. Eisenhower (CVN 69) na Morzu Arabskim.
Hamburg pozostanie częścią grupy uderzeniowej do czasu zakończenia jej operacji w obszarze odpowiedzialności 5 Floty USA. Wpływ na to ma przede wszystkim udana współpraca obu stron i zadowolenie dowódców. Pozytywnie wypowiadali się zarówno admirał Michael Manazir, jak i dowódca Hamburga, komandor Ralf Küchler.
Obecnie mamy do czynienia z wydarzeniem bez precedensu, bowiem jeszcze nigdy niemiecki okręt wojenny nie osiągnął pełnego zintegrowania z lotniskowcową grupą bojową. Mimo to współpraca okrętów obu marynarek wojennych nie jest nowością. Innym niemieckim okrętem, który w 2010 roku uczestniczył w ćwiczeniach ze zgrupowaniem lotniskowca USS Harry S. Truman (CVN 75) była fregata Hessen (F221). Po kilkutygodniowej kooperacji został jednak wycofany z Morza Śródziemnego.
Początkowym etapem współpracy było wzajemne poznanie się marynarzy z amerykańskiego lotniskowca i Hamburga. W tym celu ustanowiono program wymiany między załogami. W zależności od środowiska operacyjnego codziennie trzech marynarzy z jednego zostaje oddelegowanych na drugi okręt i na odwrót. Na sojuszniczej jednostce przebywają oni około pięciu godzin.
Gdy etap wzajemnego poznania miano już za sobą, Hamburgowi przydzielono odpowiedzialne zadanie, którego celem było zapewnienie bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej grupy bojowej. Stanowi to przygotowanie fregat typu Sachsen do wykonywania tychże zadań w przyszłości.
Fregata Hamburg wyposażona jest w 32-komorową wyrzutnię rakiet systemu VLS posiadająca między innymi pociski przeciwlotnicze SM-2 IIIA (Standard SM-2 Block IIIA). Ponadto w skład uzbrojenia wchodzą dwie wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych RIM-116 RAM (umożliwiają samoobronę okrętu), dwie poczwórne wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych RGM-84F Harpoon (zdolność do walki z jednostkami nawodnymi wroga), jedno działo OTO-Melara kalibru 76 mm.
Okręt dysponuje również dwoma zestawami obrony przeciwrakietowej Mauser MLG 27 z działkami kalibru 27 mm oraz dwiema potrójnymi wyrzutniami torped MU90 IMPACT(ZOP). Pokład fregaty jest platformą wypadową dla dwóch śmigłowców (początkowo Westland Lynx, obecnie NHI NH-90).
Soebe, na licencji Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported via Wikimedia Commons
Na okręcie zostały zainstalowane dwa wyróżniające go radary. Pierwszym z nich jest wielofunkcyjna trójwspółrzędna stacja radiolokacyjna z przeszukiwaniem elektronicznym APAR (Active Phased Array Radar). Natomiast drugim trójwspółrzędny radar dalekiego zasięgu SMART-L (Signaal Multibeam Acquisition Radar for Targeting-L band), który stanowi o przeznaczeniu fregaty tego typu. SMART-L dysponuje zasięgiem detekcji nadlatujących celów przekraczającym liczbę dwustu mil morskich jest zdolny do automatycznego śledzenia do tysiąca obiektów jednocześnie. Uzyskiwany trójwymiarowy obraz pomaga w dokładnej analizie zagrożeń i umożliwia szybkie przekazywanie danych o celu do stacji radiolokacyjnej APAR.
Powyższe wyposażenie oraz uzbrojenie czyni z Hamburga fregatę jedynie z nazwy. W rzeczywistości jest ona okrętem wielozadaniowym i przyszłością Deutsche Marine.
(defencetalk.com)
