Grecki rząd zdecydował o zamówieniu we francuskiej stoczni Naval Group czwartej fregaty rakietowej typu FDI (Frégate de Défense et d’Intervention), wykorzystując tym samym prawo opcji z umowy zawartej przed trzema laty. Okręt otrzyma nazwę Temistoklis i numer burtowy F600. Jednostka ma zostać zwodowana do końca 2028 roku w ulepszonej wersji Standard 2+⁠+, wyposażonej w dodatkowe uzbrojenie, w tym pociski manewrujące.

Na razie podpisano umowę przedwstępną. Formalna umowa wykonawcza zostanie zawarta dopiero po zatwierdzeniu przez grecki parlament. Decyzja ma być jednak w zasadzie formalnością i może zapaść nawet w przyszłym tygodniu. Umowę przedłożono przy tym parlamentarnej komisji do spraw zamówień obronnych. Oprócz dodatkowego okrętu umowa zakłada modernizację wszystkich dotychczas zamówionych FDI dla greckiej floty do wersji Standard 2+⁠+.

Zmiany w stosunku do pierwotnego projektu zakładają integrację pocisków manewrujących ELSA, systemu przeciwlotniczego SeaRAM Block 2B oraz Aster Block 1 NT, a także modernizację systemu zarządzania walką i systemów elektronicznych. Nowa wersja dodaje również możliwość wykorzystania bezzałogowych statków powietrznych (UAV). Łącznie budowa czwartej fregaty, modernizacja trzech już zamówionych i pakiet wsparcia eksploatacji kosztować ma greckiego podatnika 982 miliony euro, z czego koszt Temistoklisa to około 800 milionów. Pakiet wsparcia eksploatacji kosztować będzie około 60 milionów euro.

Umowa nie obejmuje jednak zakupu uzbrojenia, tak jak było to w przypadku pierwszych trzech okrętów. Decyzja ma najpewniej na celu obniżenie kosztów zakupu, a umowę na dostawę uzbrojenia grecki resort obrony może podpisać w przyszłości. Jest czas – okręt zostanie zwodowany za trzy lata, a ostateczne przekazanie do służby ma nastąpić do końca 2030 roku. Do tego czasu Grecy korzystać będą z wcześniej zamówionych okrętów.

W marcu 2022 roku Ateny zawarły kontrakt na dostawę trzech fregat o wartości 3,5 miliarda euro. Harmonogram prac zakłada, że dwie pierwsze jednostki, Kimon i Nearchos, zostaną dostarczone jeszcze w bieżącym roku, zaś Formion – rok później. Wszystkie trzy mają zostać zmodernizowane w latach 2027–2029. Umowa od samego początku przewidywała prawo opcji na dodatkowy, czwarty okręt.

Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 2000 złotych miesięcznie.

Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.

Rozumiemy, że nie każdy może sobie pozwolić na to, by nas sponsorować, ale jeśli wspomożecie nas finansowo, obiecujemy, że Wasze pieniądze się nie zmarnują. Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.

GRUDZIEŃ BEZ REKLAM GOOGLE 89%

Budowa przebiega w iście ekspresowym tempie. Prace nad Kimonem rozpoczęły się w październiku 2022 roku położeniem stępki. W październiku odbyło się uroczyste wodowanie. Stępkę pod Nearchosa położono pod koniec 2023 roku, zaś pod Formiona – w połowie 2024 roku. Z drugiej strony należy pamiętać, że Paryż zamówił pięć takich fregat dla własnej floty i dwie pierwsze jednostki budowane dla Greków pierwotnie miały trafić do Marine nationale.

Stąd też pierwsze dwa okręty będą skonfigurowane w tak zwanym Standardzie 1, obejmującym dwie ośmiokomorowe wyrzutnie pionowe Sylver A50 z szesnastoma pociskami przeciwlotniczymi Aster 15/30. Trzecia fregata powstanie w Standardzie 2, obejmującym cztery wyrzutnie Sylver A50 z trzydziestoma dwoma pociskami Aster 15/30.

Fregaty typu FDI – komercyjnie promowane jako typ Belh@rra – będą pierwszymi fabrycznie nowymi dużymi okrętami w greckiej flocie od ponad dwudziestu pięciu lat. W służbie zastąpią część wyeksploatowanych fregat typu Kortenaer (lokalnie klasyfikowane jako typ Elli), które odkupiono z zasobów Koninklijke Marine na przełomie tysiącleci. Typ FDI opracowano na zamówienie francuskiej marynarki wojennej. Greckie fregaty będą dysponować bardziej zaawansowanymi systemami przeciwlotniczymi i samoobrony. Główne sensory, w tym stacja radiolokacyjna, pozostaną te same, jednak oprócz większej liczby wyrzutni pionowych postanowiono doposażyć jednostki w system obrony bezpośredniej RAM Block 2B i system samoosłony Sylena Mk 1.

Dzięki silnemu uzbrojeniu przeciwlotniczemu okręty pozwolą również uzupełnić lukę po wycofanym blisko dwie dekady temu niszczycielu rakietowym Kimon (D218), dawnym USS Semmes (DDG 18) typu Charles F. Adams. Jednostka wyposażona była w pociski przeciwlotnicze SM-1, mogące zapewniać osłonę przeciwlotniczą w promieniu około 70 kilometrów. Obecnie system przeciwlotniczy stanowiących trzon greckiej floty fregat typu Hydra opiera się na systemie krótkiego zasięgu ESSM Block 1.

FDI bliżej wejścia do służby w Marine nationale

Podczas gdy Grecja zamawia dodatkowy okręt, francuska marynarka przygotowuje się do przyjęcia do służby swojej pierwszej FDI – Amiral Ronarc’h (D 660). Kilka dni temu okręt opuścił stoczniowe nabrzeże w Lorient i wyruszył do przyszłej bazy macierzystej w Breście. Jednostka zakończyła już próby morskie i przechodzi odbiory ze strony agencji zamówień obronnych (DGA). Te zakończone zostaną jeszcze w październiku.

Program pozyskania fregat FDI dla francuskiej floty rozpoczęto w 2015 roku, aby uzupełnić siły okrętowe o piętnaście nowoczesnych fregat tak zwanej pierwszej klasy. Francuzi klasyfikują fregaty w ramach dwóch klas. Do pierwszej należą lżej uzbrojone jednostki typu La Fayette i starsze Floréal. Z kolei drugą klasę reprezentują większe i bardziej zaawansowane okręty typu Aquitaine, będące francuską wersją fregat FREMM. Pięć nowych jednostek zastąpi wysłużone okręty typu La Fayette oraz uzupełni Aquitaine’y i niszczyciele rakietowe typu Horizon.

W 2017 roku francuskie ministerstwo obrony podpisało kontrakt z Naval Group na budowę pięciu fregat. Okręty otrzymają nazwy Amiral Ronarc’h (D 660), Amiral Louzeau (D 661), Amiral Castex (D 662), Amiral Nomy (D 663) i Amiral Cabanier (D 664). Według planów rozpoczną służbę w latach 2025–2032. Dodatkowo resort rozważa zamówienie trzech dodatkowych FDI, o czym poinformowano na początku roku.

Okręty w konfiguracji dla Marine nationale mają 122 metry długości i wyporność około 4400 ton, zostały wyposażone między innymi w nowoczesny radar Seafire 500 firmy Thales i zintegrowany system walki. Ich uzbrojenie obejmuje pociski przeciwlotnicze średniego i dalekiego zasięgu Aster 15 i Aster 30, pociski przeciwokrętowe Exocet MM40 Block 3C, torpedy ZOP MU90, działo kalibru 76 milimetrów, działka kalibru 20 milimetrów oraz możliwość odpalania pocisków manewrujących MdCN.

Naval Group