W porównaniu z rekordowym dotychczas pod tym względem listopadem 2014 roku, gdy w jednym miesiącu przeprowadzono trzy testy, program testów systemów uzbrojenia F-35 znacząco przyspiesza. Obecnie w ciągu miesiąca przeprowadzono dwadzieścia pięć testów, w tym trzynaście badających prawidłowe oddzielanie się uzbrojenia od samolotu podczas odpalania lub zrzutu i dwanaście sprawdzających skuteczność zastosowania samego uzbrojenia. Podczas pięciu wylotów użyto kilku środków rażenia w tym samym locie.
Źródła są dość ostrożne w ujawnianiu szczegółów, jakie dokładanie – w liczbie około trzydziestu sztuk – rodzaje uzbrojenia zbadano. Wiadomo jedynie, że były wśród nich bomby kierowane typu JDAM, Paveway i SDB oraz pociski powietrze–powietrze AIM-120 i AIM-9X (Sidewindery przenoszone mogą być wyłącznie na węzłach podskrzydłowych, dlatego wcześniej nie były dopuszczone do stosowania).
Próby przeprowadzono w rejonie lotniczych baz sił morskich Point Mugu i China Lake w Kaliforni oraz na poligonie sił powietrznych White Sands w stanie Nowy Meksyk. Do testów użyto samolotów z docelową wersją oprogramowania 3F, zapewniającą Lightningowi II najszerszy wachlarz uzbrojenia i pełne możliwości wykorzystania podwieszeń zewnętrznych.
Nieco więcej detali podają najnowsze doniesienia z prób na pokładzie USS George Washington. F 35C testowano między innymi w konfiguracji z bombą GBU-31 (JDAM) i dwoma pociskami AIM-120 w komorach uzbrojenia, czterema bombami naprowadzanymi laserowo GBU-12 na węzłach zewnętrznych oraz 25 milimetrowym czterolufowym działkiem GAU-12/A, przewidzianym jako broń do walki powietrznej i bliskiego wsparcia, w zasobniku pod kadłubem.
Przyszłość F-35C w roli samolotu uderzeniowego upatrywana jest także w integracji nowych szybujących bomb kierowanych Small Diameter Bomb II (SDB II). Bomby te, pod oznaczeniem GBU-53, mają być naprowadzane na cel z dużej odległości wieloczujnikowo (radar milimetrowy, czujnik podczerwieni, detektor podświetlania promieniem laserowym oraz GPS i INS). Będą poza tym nieco mniejsze i lżejsze niż wcześniejsze GBU-39 SDB – co ułatwi wykorzystanie ograniczonej objętości komór uzbrojenia – oraz zoptymalizowane pod kątem zwalczania celów ruchomych.
(breakingdefense.com, scout.com; fot. US Navy /Mass Communication Specialist 2nd Class Kris R. Lindstrom)
