Australijska marynarka wojenna oficjalnie wcieliła do służby okręt patrolowy Arafura, któremu nadano numer burtowy OPV 203. Podniesienie bandery na pierwszej jednostce tego typu to istotny krok naprzód w realizacji programu, który dotychczas borykał się z licznymi problemami – wielokrotnie przesuwano harmonogram dostaw, a same okręty są wciąż krytykowane za ograniczoną wartość bojową.

Uroczystość przyjęcia okrętu do służby odbyła 28 czerwca w bazie we Fremantle w Australii Zachodniej. Arafury będą stanowić uzupełnienie mniejszych okrętów patrolowych typu Cape w zadaniach patrolowania i zabezpieczenia granicy morskiej Australii. Oprócz tego patrolowce tego typu będą odpowiedzialne za prowadzenie operacji wsparcia humanitarnego w przypadku katastrof i klęsk żywiołowych oraz wspieranie innych misji Royal Australian Navy.

– Silna Australia opiera się na silnej marynarce wojennej, która jest wyposażona w narzędzia do prowadzenia dyplomacji w naszym regionie, odstraszania potencjalnych przeciwników i obrony naszych interesów narodowych, gdy zajdzie taka potrzeba – powiedział admirał Mark Hammond, dowódca australijskiej floty. – Okręty patrolowe typu Arafura będą pełnić szereg funkcji, w tym angażować się w działania na rzecz regionu i patrolować obszary morskie, wykorzystując przy tym systemy bezzałogowe w różnych misjach.

Pełnomorskie okręty patrolowe typu Arafura są budowane w ramach programu modernizacyjnego SEA 1180, którego początki sięgają 2009 roku. Wówczas australijski resort obrony zadeklarował zamiar pozyskania dwudziestu nowych patrolowców w celu wzmocnienia morskich zdolności operacyjnych.

W 2013 roku projekt uznano za jeden z filarów bezpieczeństwa morskiego Australii, jednak w wyniku przeglądu zmieniono wymagania techniczne i docelową liczbę okrętów. Zamówienie zmniejszono do czternastu jednostek: dwunastu w konfiguracji pełnomorskiego patrolowca i dwóch w konfiguracji niszczyciela min.

Odkąd rozpoczęliśmy finansowanie Konfliktów przez Patronite i Buycoffee, serwis pozostał dzięki Waszej hojności wolny od reklam Google. Aby utrzymać ten stan rzeczy, potrzebujemy 1800 złotych miesięcznie.

Możecie nas wspierać przez Patronite.pl i przez Buycoffee.to.

Rozumiemy, że nie każdy może sobie pozwolić na to, by nas sponsorować, ale jeśli wspomożecie nas finansowo, obiecujemy, że Wasze pieniądze się nie zmarnują. Nasze comiesięczne podsumowania sytuacji finansowej możecie przeczytać tutaj.

SIERPIEŃ BEZ REKLAM GOOGLE 88%

W 2016 roku ogłoszono listę trzech firm, które zakwalifikowały się do ostatniego etapu przetargu. Były to: holenderski Damen oraz niemieckie Lürssen i Fassmer. Rok później zwycięzcą postępowania ogłoszono Lürssena (obecnie NVL Group), który zaprezentował projekt oparty na patrolowcach typu Darussalam, opracowanych pierwotnie dla marynarki wojennej Brunei. Zgodnie z założeniami programu wszystkie jednostki typu Arafura miały być budowane od podstaw w australijskich stoczniach.

Budowę HMAS Arafura rozpoczęto w 2018 roku, a dwa lata później ruszyły prace nad drugim i trzecim okrętem serii. Zgodnie z założeniami projektowymi jednostki mają 80 metrów długości i wyporność około 1640 ton. Napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne, umoż­li­wia­jące osiągnię­cie prędkości 22 węzłów i zasięgu do 4 tysięcy mil morskich. Na pokładzie znalazło się lądo­wisko dla śmigłowca lub bezzałogo­wego statku powietrz­nego oraz przestrzeń dla łodzi motoro­wych – standardowy pakiet wyposażenia okrętów patrolowych. Okręty wyposażone zostaną również w system zarządzania walką i kierowania ogniem. Główne uzbrojenie miała stanowić automatyczna armata OTO Marlin 40 i dwa stanowiska karabinów maszynowych.

Okręt patrolowy Darussalam (08) marynarki wojennej Brunei. Typ Darussalam stanowił pierwowzór dla typu Arafura.
(US Navy / Mass Communication Specialist 1st Class Shannon Renfroe)

Właśnie kwestia uzbrojenia stała się przedmiotem ostrej krytyki ze strony ekspertów i byłych oficerów Royal Australian Navy. Zarzucano, że jednostki nie są przystosowane do współczesnych realiów pola walki i charakteryzują się niską przeżywalnością. Szczególnie negatywnie oceniano brak systemów samoobrony i ograniczone zdolności ofensywne. W rezultacie coraz częściej pojawiały się głosy domagające się dozbrojenia lub wprowadzenia istotnych zmian konstrukcyjnych w kolejnych jednostkach serii, zwłaszcza w kontekście rosnących napięć geopolitycznych w regionie.

Co gorsza, Arafura nie spełnia wszystkich wymagań, które postanowiła australijska flota. Mianowicie włoska armata nie została do tej porty zintegrowana z okrętem, przez co patrolowiec dysponuje zdalnie sterowanym modułem uzbrojenia z 25-milimetrową armatą automatyczną Bushmaster. Dodatkowo w ubiegłym roku australijski resort obrony opublikował długo wyczekiwany przegląd nawodnych sił okrę­towych. Na mocy dokumentu Royal Australian Navy powiększy się niemal dwukrotnie, tak aby móc skutecznie przeciwstawić się chiń­skiej marynarce wojennej.

W przypadku problematycznych fregat rakie­towych typu Hunter – zamiast dziewięciu okrętów powstanie sześć. W ich miejsce pozyskanych zostanie do jedenastu fregat wielo­zadaniowych i sześć dużych okrętów półauto­nomicznych. Cięcia dotknęły również program patrolowców Arafura. Zamiast planowanych czternastu okrętów zbudowanych zostanie sześć, które w chwili publikacji przeglądu znajdowały się na różnych etapach budowy.

Autorzy przeglądu stwierdzili, że okręty te faktycznie nie nadają się do działań w konwencjonalnym konflikcie zbrojnym. Sześć budowanych okrętów zostanie przyjęte na stan floty, aby następnie wypracować model ich wykorzystania operacyjnego i ewentualny pakiet misji. Nie wiadomo, czy prototypowa Arafura i kolejne okręty serii otrzymają planowaną armatę, jednak słowa o integracji okrętów z bezzałogowcami mogą wskazywać jedno z potencjalnych zastosowań.

Niewykluczone, że patrolowce typu Arafura zostaną wyposażone w nawodne bezzałogowce, przeznaczone między innymi do wykrywania i zwalczania min morskich. Podobne rozwiązanie zastosowano w amerykańskich okrętach typu Independence, które dysponują modułem walki przeciwminowej. W jego skład wchodzi nawodny bezzałogowiec odgrywający rolę jednostki-matki dla pojazdów przeciwminowych oraz holujący sonar służący do wykrywania i klasyfikacji obiektów minopodobnych.

Dodatkowo podczas salonu przemysłu obronnego Indo Pacific 2023 zaprezentowano stosunkowo prosty sposób na zwiększenie możliwości patrolowców. Lürssen Australia zaproponował modyfikację okrętów poprzez dozbrojenie w wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych NSM i kontenerowy system przeciwlotniczy C-Dome.

Department of Defence / LSIS Rikki-Lea Phillips