Powierzchnia wystawowa przedsiębiorstw zagranicznych na MSPO 2017 była może nie tak rozległa jak polskich firm, jednak nie mniej interesująca. Zaprezentowały się głównie przedsiębiorstwa, które mają nadzieję na kontrakty w największych polskich programach obronnościowych. Tegoroczny salon stał również pod znakiem premier i wystawienia wielu nowych propozycji sprzętowych. Mimo że wystawa narodowa Korei Południowej nie spełniła wszystkich oczekiwań, wiele propozycji mogło się podobać. Podczas targów z dobrej strony pokazały się przedsiębiorstwa czeskie, turecki Otokar czy duże koncerny przemysłu zbrojeniowego. Wśród sprzętu pojawiły się dobrze znane produkty, a także debiutanci, na przykład bojowy wóz piechoty ASCOD, bezpilotowiec Nightwarden czy model nowej minirakiety MHTK (Miniature Hit-to-Kill).
Wielozadaniowy pojazd opancerzony Bushmaster z napędem na cztery koła może przewieźć do dziesięciu żołnierzy. Pojawił się na stoisku zewnętrznym Thalesa obok Hawkeia i często był do niego porównywany – ten drugi opiera się na technologii Bushmastera sprawdzonej w Iraku i Afganistanie. Podwozie zbudowane w kształcie V, wzmocniona ochrona balistyczna i przeciwminowa to główne jego cechy. Bushmaster może występować w kilku odmianach, w tym transportera opancerzonego, wozu dowodzenia, ambulansu, przeciwlotniczej czy moździerza samobieżnego. Pojazd może otrzymać różnego rodzaju uzbrojenie, od obsługiwanych przez żołnierzy karabinów maszynowych kalibru 5,56 lub 7,62 milimetra po zdalnie sterowane moduły z karabinami maszynowymi kalibru 12,7 milimetra lub granatnikami kalibru 40 milimetrów.
Hawkei jest uczestnikiem programu o kryptonimie Pegaz. Przedstawiciele Thalesa określają go jako najbardziej zaawansowany pojazd w swojej kategorii. Zaznaczają, że może być w całości produkowany w Polsce i sprzedawany za granicę. Podkreśla się, że australijski zakup aż 1100 pojazdów tego typu dowodzi potencjału konstrukcji. Hawkei może poruszać się z prędkością 115 kilometrów na godzinę, zaś na pełnym zbiorniku paliwa może przejechać 600 kilometrów. Możliwy jest transport na podwieszeniu pod śmigłowcem CH-47 Chinook. Hawkei może być uzbrojony w obsługiwane przez żołnierzy lub umieszczone w zdalnie sterowanych modułach karabiny maszynowe kalibru 5,56, 7,62 lub 12,7 milimetra czy granatniki kalibru 40 milimetrów. Zarówno Bushmaster, jak i Hawkei były prezentowane z modułami ZSMU-1267 z Tarnowa, które na rynku dostępne są w trzech wersjach: A3, A4, A5. Opcjonalnie można też montować wyrzutnie granatów dymnych kalibru 81 milimetrów.
Thales UK zaprezentował bezpilotowiec Watchkeeper X uzbrojony w kierowane minibomby Fury, oferowane jako FreeFall Lightweight Modular Missile (FFLMM). Masa tej amunicji kierowanej to 6 kilogramów, głowicy – 2 kilogramy, długość – 0,7 metra. Naprowadzana jest inercyjnie w pierwszej fazie lotu i półaktywnie (laserowo) w fazie ataku na wybrany cel. Głowica minibomby Fury pozwala na neutralizację nie tylko siły żywej przeciwnika, ale też lekko opancerzonych pojazdów. Bezpilotowiec uzbrojony jest w cztery takie pociski i może atakować cele w odległości 4 kilometrów. Program Watchkeepera X rozwija się i koresponduje z rodzimym Gryfem. Thales nie zamyka drogi do zabudowy polskich systemów, ale proponuje urządzenie optoelektroniczne Compass IV, które w przyszłości może być wymienione na Star Safire 380-HD.
Eagle z mostem towarzyszącym średnim (z przęsłem w stanie rozłożonym). Pojazd ma budowę modułową i może być różnie konfigurowany: jako wóz patrolowy, transporter, cysterna, dla sił specjalnych, ambulans czy pojazd naprawczy. Przy pokonywaniu przeszkody o szerokości czterech metrów most jest rozwijany w czasie poniżej pięciu minut. Może pokonywać także szersze przeszkody (do ośmiu metrów).
Opancerzony samochód patrolowy Ajban 440N również nie był prezentowany w Kielcach. Aż do teraz, gdyż czeskie przedsiębiorstwo VOP CZ zdecydowało się pokazać go w ciekawej odsłonie. Pojazd przystosowano do działań w klimacie europejskim, zdecydowanie bardziej surowym niż na Półwyspie Arabskim. W pojeździe zamontowano układ ogrzewania, który w państwach arabskich naturalnie nie był wymagany. Ma to się istotnie przyczynić do zapewnienia załodze większego komfortu pracy, gdy nadejdzie zima. W podstawowej wersji może pracować w temperaturach od –19 do 49 stopni Celsjusza.
Ajban 440A ma 5,6 metra długości, 2,3 metra szerokości i tyleż wysokości. Dopuszczalna masa całkowita to 10,7 tony przy ładowności 1,2 tony. W standardowym wyposażeniu jest samouszczelniający się zbiornik paliwa, wkładki run flat, wyciągarka i centralny układ pompowania kół. Pojazd napędzany jest silnikiem Cummins ISBe 300 z automatyczną skrzynią biegów Allison 3000P, rozpędzającym go do 110 kilometrów na godzinę. Załogę składa się z kierowcy i dowódcy oraz dwóch kolejnych żołnierzy.
Ajban 440N może być przystosowany do przewożenia różnego uzbrojenia w gnieździe strzeleckim na dachu pojazdu. Producent zapewnia o szerokim wachlarzu uzbrojenia, obejmującym nawet przeciwpancerne pociski kierowane. Na pojeździe prezentowanym na targach znajdowały się wyrzutnie granatów dymnych. Ajban może mieć też wyposażenie dodatkowe: system przeciwpożarowy, system NBC czy pancerz siatkowy dla ochrony przed pociskami z granatników przeciwpancernych. Proponowany jest także w wersjach do przewozu VIP-ów, jako pojazd dalekiego zasięgu dla sił specjalnych (silnie uzbrojony) oraz pojazd do tłumienia zamieszek.
Prezentowany na MSPO 2017 Urał to opancerzony pojazd opracowany w celu zaopatrywania żołnierzy podczas operacji w terenie w paliwo, żywność i wodę. Pojazd wyposażono w opancerzoną kabinę i komorę silnika. Załoga składa się z dwóch osób i dysponuje karabinem maszynowym na obrotnicy na dachu. Płaskie zbiorniki można składać, gdy są niepotrzebne (puste). Alternatywnie tylna zabudowa może być wymieniona w ciągu kilku minut i zastąpiona zbiornikiem paliwa o pojemności 1500 litrów.
Na MSPO debiutuje także bojowy wóz piechoty ASCOD z wieżą Samson Mk II (którą Litwini wybrali dla swoich Boxerów) uzbrojoną w armatę kalibru 30 milimetrów i wyrzutnię pocisków przeciwpancernych Spike.
Excalibur Army zaprezentowało zmodernizowaną wersję samobieżnej polowej wyrzutni pocisków rakietowych BM-21MT kalibru 122 milimetrów. Z czterdziestoma pociskami waży 14 850 kilogramów i jest stanie poruszać się z prędkością 90 kilometrów na godzinę. Główny celem modernizacji było zwiększenie celności ognia oraz skrócenie czasu potrzebnego do odpalenia pocisku i opuszczenia stanowiska strzeleckiego. Wyrzutnia osadzona jest na nowym podwoziu TATRA T815-7T3R2T z napędem na cztery koła.
Wyrzutnię obsługuje trzech żołnierzy. Zasięg pocisków zawiera się w granicach od 1600 metrów do 20 380 metrów. Wystrzelenie salwy czterdziestu pocisków trwa około dwudziestu sekund, obszar rażenia to około 70 hektarów.
Taktyczny bezzałogowy system powietrzny Nightwarden produkowany przez Textron Systems. Prędkość maksymalna – 170 kilometrów na godzinę, zasięg prawie – 1100 kilometrów, długotrwałość lotu – 15 godzin, masa przewożonego ładunku – blisko 40 kilogramów. Przystosowany jest do rozpoznania elektronicznego, ale może też zostać uzbrojony. Pod skrzydłami można zamontować kierowaną amunicję małych rozmiarów.
Na stoisku Lockheeda Martina model w skali 1:1 nowej minirakiety MHTK (Miniature Hit-to-Kill) o długości 70 centymetrów i masie 2,2 kilograma. Niszczy cele – pociski rakietowe, mniejsze bezzałogowce, a także pociski artyleryjskie – za pomocą energii kinetycznej. Jest to pożądane, gdy użytkownikowi zależy przede wszystkim na ograniczeniu strat pobocznych.
Spike LR2 to wielozadaniowy pocisk piątej generacji. Waży 12,7 kilograma i ma większy zasięg niż poprzednik. Może być odpalany z istniejących wyrzutni lądowych i zintegrowanych ze śmigłowcami. W pierwszym przypadku zasięg wynosi 5,5 kilometrów, pociski odpalane ze śmigłowców osiągają zasięg 10 kilometrów.
Wielozakresowy system namierzania elektrooptycznego i w podczerwieni (Target Sight System) pozwala załodze AH-1Z identyfikować cele i określać ich rodzaj. Identyfikacja i namierzanie odbywa się z dużą precyzją i może dotyczyć wielu celów jednocześnie. Śmigłowiec pozostaje w tym czasie poza zasięgiem przeciwnika.
SkyStriker to amunicja krążąca poruszająca się z prędkością 185 kilometrów na godzinę. W przypadku ataku na cel z lotu nurkowego prędkość wzrasta do 510 kilometrów na godzinę. Atak może być przerwany maksymalnie dwie sekundy przed spotkaniem z celem. SkyStriker może poruszać się z dwoma rodzajami głowicy różniącymi się masą: 5 i 10 kilogramów. Dron może krążyć lub podążać za celem przez mniej więcej dwie godziny (z głowicą 5 kilogramów).
Shadow M2 to dron będący wersją rozwojową RQ-7 Shadowa, używanego przez amerykańskie siły zbrojne, w tym we współpracy ze śmigłowcami AH-64E Apache. Shadow M2 może przenosić amunicję kierowaną Fury, waży 54,4 kilograma, charakteryzuje się długotrwałością lotu nawet do 16 godzin, pułapem 6000 metrów, zasięgiem 150 kilometrów.
Nazwa Spice wywodzi się od słów: Smart, Precise Impact, Cost-Effective. Jest bombą szybującą o zasięgu około 100 kilometrów z dwojakim system naprowadzania: elektrooptycznym i satelitarnym. Może być przygotowana do ataku jeszcze na lądzie (zaprogramowana) lub w locie. Myśliwiec F-16 można uzbroić w szesnaście bomb Spice 250.
Efektor aktywnej samoosłony pojazdów Iron Fist. IMI Systems przekonuje, że system jest zdolny do niszczenia granatów, rakietowych pocisków przeciwpancernych i czołgowych pocisków podkalibrowych. W tym ostatnim przypadku neutralizacja polega na odchyleniu rdzenia pocisku o pewien kąt i zmniejszeniu siły ich rażenia. Iron Fist wybrany został jako system ochraniający amerykańskie Bradleye i holenderskie CV90. Być może weźmie udział w polskich modernizacjach – T-72 i PT-91 – lub zostanie zastosowany jako ASPO dla bojowego wozu piechoty Borsuk.
Rodzina samolotów Swordish/GlobalEye może być jedną z propozycji Saaba w związku z planowanym ogłoszeniem przez Inspektorat Uzbrojenia Ministerstwa Obrony Narodowej przetargu na samoloty przystosowane do kompleksowego rozpoznania morskiego oraz zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych o kryptonimie „Rybitwa”, a także do kompleksowego rozpoznania elektronicznego, obrazowego i radiolokacyjnego o kryptonimie „Płomykówka”. Saab proponuje trzy maszyny: Swordish MPA, samolot rozpoznania radioelektronicznego Swordfish ISR oraz system wczesnego ostrzegania i dowodzenia GlobalEye. Swordish MPA może przenosić torpedy MU90 lub pociski RBS15.
