|
Jego prawdziwe imię i nazwisko brzmiało Erich von Lewinski. Urodzony dnia 24 listopada 1887 roku w Berlinie. Feldmarszałek niemiecki [od 1942 roku], syn pruskiego oficera, generała Eduarda von Lewinskiego (przyjął nazwisko wuja, który go adoptował).
Żołnierz I wojny światowej, po jej zakończeniu służył w Reichswehrze. Od 1936 roku był zastępcą szefa sztabu wojsk lądowych Wehrmachtu. W 1938 r. był szefem sztabu wojsk zajmujących Sudety. We wrześniu 1939 r. w czasie agresji na Polskę, szef sztabu Grupy Armii "Południe", a następnie szefem sztabu Grupy Armii "A".
|
|
|
|
Twórca planu ofensywy przeciwko Francji który przedstawił 24 lutego 1940 roku Hitlerowi. Ten błyskotliwy plan polegał na przeprowadzeniu głównego natarcia przez Ardeny, co zyskało akceptację Fuhrera. Jego projekt, wykorzystany w planie gen. Franza Haldera, stał się podstawą sukcesu sił niemieckich w kampanii na zachodzie Europy.W czasie walk we Francji dowodził XXXVIII korpusem, który pierwszy przekroczył Sekwanę.
W 1941 roku, w czasie agresji na Związek Radziecki dowodził LVI korpusem pancernym. Od września 1941 r. dowodził 11 armią, która zajęła Krym, a w lipcu 1942 r. zdobyła Sewastopol. W uznaniu jego zasług awansowano go do stopnia feldmarszałka. Od sierpnia 1942 r. dowodził wojskami nacierającymi na Leningrad. W listopadzie tego roku, dowódca Grupy Armii "Don", bezskutecznie usiłował odblokować okrążoną pod Stalingradem 6 armię Friedricha Paulusa. W lutym 1943 r. stanął na czele Grupy Armii "Południe", która odbiła Charków i zajęła Biełgorod w marcu 1943 r. W lipcu tego roku poniósł klęskę w bitwie pod Kurskiem, przełomowej dla zmagań na froncie wschodnim. W 1944 r. popadł w niełaskę Hitlera, opowiadając się za elastyczną strategią, i w marcu tego roku odszedł w stan spoczynku.
Po wojnie w 1945 roku uwięziony i skazany w 1949 roku przez sąd brytyjski na 18 lat więzienia za zbrodnie popełnione przez podległe mu jednostki na terenie ZSRR. Wyszedł na wolność w 1952 roku. Wydał wspomnienia: "Stracone zwycięstwa" (1955, wyd. pol. 2001) oraz "Aus einem Soldatenleben 1887-1939" (1958).
Zmarł 10 czerwca 1973 roku w Irschenhausen.
|
|